Het omgedraaide leven

hoofdstuk 10

angie pov 

ik kom terug van een vergadering. ik kom voorbij de studio, ik kijk naar het gebouw. die plaats betekent zoveel voor me. marcel en ik gingen samen naar die school, daar hebben we elkaar leren kennen. we waren van het eerste moment al onafscheidelijk. maar toen kreeg ik te horen dat men ouders de studie niet meer konden betalen, dus ben ik gestopt. gelukkig bleven marcel en ik nog in contact. hij werd leraar van de studio en mocht ook op een tours gaan. omdat hij zo goed was. zijn laatste tour had nooit mogen gebeuren, ik wou het altijd op de studio steken maar ik weet ook dat het zo niet is. ik krijg een paar tranen in men ogen. ik kijk nog eens goed naar het gebouw en zie dan twee bekende gezichten. ik parkeer men auto en stap uit. ik loop naar ze toe. eerst heb ik nog niet door wat ze hier doen. maar hoe dichter ik kom hoe meer ik het ga beseffen. ik kijk naar een poster. show studio 21  staat erbij met het gezicht van, violetta. nee! dit kan niet waar zijn. ik kijk nog eens goed naar de poster en dan naar herman en violetta. hoe kan dit? ik dacht dat ik ze kon vertrouwen. ik loop naar ze toe. 'wat heeft dit te betekenen?' vraag ik als ik bij hun aankom. 'angie doe even rustig!' zegt pablo tegen. hij werkt hier dus nog steeds. 'bemoei je er niet mee!' zeg ik boos. hij loopt de studio in. 'violetta wacht maar in de auto!' zeg ik. ze doet gelukkig wat ik zeg. 'hoe kan je dit doen?' zeg ik tegen herman. 'dus nu is het mijn schuld?' zegt hij niet begrijpend. 'als jij er niet was geweest! had ze nooit geweten van de studio of had ze nooit te weten gekomen dat ze een nonkel had!' zeg ik; 'dus je wou het haar hele leven verzwijgen! ze mag toch zeker doen met haar leven wat ze wilt! je bent ziek angie, wist je dat?' zegt herman boos. 'blijf uit de buurt van violetta! ik wil je nooit meer zien, ongelooflijk dat ik je vertrouwde! ik heb je het vergeven dat je het verbergte dat je violetta's nonkel bent en nu kom je met nog een leugen?! hoe stom was ik om gevoelens voor je te krijgen?! zeg ik boos en loop weg naar de auto 'je krijgt er spijt van! violetta heeft talent en nog geen beetje!' roept hij me nog achterna. ik stap boos in de auto en rij naar huis. ik ben niet alleen boos maar ook teleurgesteld in hun alle bij. we komen aan en ik stap meteen uit de auto, violetta doet dat ook en loopt naar der kamer. het is beter als ik morgen pas met der praat anders ga ik misschien dingen zeggen waar ik spijt van krijg. ik naar men kantoor en laat me vallen in men bureau stoel. ik zie het weer voor me de twee bangen gezichten toen ze me daarnet zagen, telkens dat ik dichter kwam, hoe banger ze werden. ben ik dan zo verschrikkelijk?! hoe zal je zelf zijn als je man is gestorven aan een tour met die studio?! ik zucht. herman zei net dat ik ziek ben, het doet me echt pijn. dat hij zo over me denkt. en ik zei gewoon dat ik gevoelens voor hem had. ik zucht nog eens en leg men hoofd in men handen. wat moet ik toch doen.