Het omgedraaide leven

Hoofdstuk 5

~~volgende dag~~

Herman POV

Ik zit in de zetel te wachten tot dat violetta terug is van de studio. Ik heb het misschien nog niet verteld tegen jullie maar jap violetta is naar de studio. Deze week gaat ze auditie doen. Angie mag er niks van weten. Ow Angie haar lach, haar stem, haar haar, haar ogen,.... Gewoon alles ze is gewoon perfect. Gisteren heb ik met haar gekust. Het voelde zo goed, vertrouwd,
Magisch maar ook verkeerd. Wat zal Marcel er wel niet van denken. Ik zucht en op dat moment komt Angie haar kantoor uit. Ik moet met haar praten. 'Angie.' Zeg ik 'ja?' Zegt ze terug. 'We moeten even praten.' Zeg ik. Angie komt naar me zitten. 'Wat is er ?' Vraagt ze. Zal ik zeggen wie ik ben ? Dan begrijpt ze me misschien maar misschien neemt ze violetta wel terug mee. Nee daar mag ik niet aan denken. 'Wel euh....' Begin ik. 'Gisteren die kus had niet mogen gebeuren.' Zeg ik dan. 'A oke.' Zegt Angie een beetje teleurgesteld. 'Sorry.' Zeg ik. 'Geeft niks. Ik voelde er toch niks bij.' Zegt Angie en staat op. Ik voelde er toch niks bij die zin blijft door mijn hoofd gaan. Er ging een steek van pijn door mijn lijf toen ze het zei. Ik voelde er dus echt wel iets bij. Ik had nog nooit zo een kus gehad. Zo....zo speciaal. Maar ja wat ben ik toch allemaal aan het verzinnen. Ik ben de broer van Marcel en als ze erachter komen moet ik toch weg. Maar violetta heeft wel het recht om haar nonkel te leren kennen. Misschien moet ik het alleen aan violetta vertellen. Net op dat moment komt ze binnen. 'Heey hoe was het?' Vraag ik. 'laten we naar boven gaan voordat mama ons hoort.' Zegt ze. We lopen naar haar kamer en gaan op haar bed zitten. 'En?' Vraag ik. 'Het was gewoon geweldig! Overal is er muziek en dans.' Zegt ze. 'Er zijn daar zoveel lieve mensen.' Voegt ze er nog aan toe. 'Ik ben blij dat je het leuk vond en ga je auditie doen?' Vraag ik. 'Ik weet nog niet. Dan komt mama er sowieso achter.' Zegt ze. 'Dat komt wel goed.' Zeg ik. 'Misschien wel.' Zegt violetta. We praten nog wat en dan is het mijn beurt. 'Vio ik moet je iets vertellen.' Zeg ik serieus. 'Wat is er?' Vraagt ze best bezorgd. 'Wel euh....' Begin ik maar ik krijg het niet uit mijn mond. Vier woorden om te zeggen en het lukt gewoon niet: ik ben je nonkel. Ik sta op. 'Ik ben zo terug!' Zeg ik en loop naar mijn kamer. Ik pak een foto van mij en Marcel. En loop terug naar violetta's kamer. Ik geef haar de foto. Haar mond valt open en na een tijdje loopt ze weg. 'Vio wacht!' Zeg ik. Waar gaat ze heen toch niet naar Angie he........