Het omgedraaide leven

Hoofdstuk 2

~~volgende dag~~

Angie POV

Ik heb gisteren een advertentie gepost voor gouvernante nu hopen dat er, er sommige op gaan reageren. 'Goeiemorgen lieverd.' Zeg ik tegen violetta en geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Hoi.' Zegt ze terug. Ik ga bi haar bij aan tafel zitten. Olga komt met wat ontbijt. 'Wat vind je ervan om terug in je eigen huis te zijn?' Vraag ik aan violetta 'wat moet ik ervan vinden. Vast wanneer ik me eraan heb gehecht verhuizen we toch weer.' Zegt violetta en sta op van tafel. 'Vio!' Roep ik. Maar ze is al weg. Ik loop haar achterna. Ze kent Buenos Aires nog niet zo goed. Straks verdwaalt ze nog. Ik loop de deur uit maar bots dan tegen iemand op. 'Oh....sorry.' Zeg ik en kijk op ik kijk in mooie bruine ogen. Ze zijn zo mooi. Misschien is hij wel de ware.

Herman POV

Ik heb zonet gehoord dat mijn nichtje terug is. Ik heb haar al eeuwen niet meer gezien. Telkens als ik haar zocht en ik had der bijna verhuisde ze weer. Maar nu moet ik er voor gaan. Ik ga zo snel als ik kan naar hun huis. Als ik ervoor sta. Denk ik na. Ik kan toch niet zomaar binnen vallen en zeggen Hey ik ben de nonkel van violetta. Nee nee dat kan niet. Net wanneer ik me wil omdraaien botst er iemand tegen me. Ik kijk wie het is en kijk in het gezicht van Angeles ook wel Angie genoemd. 'Oh sorry.' Zegt ze. 'Geeft niks voor mij ook sorry.' Zeg ik. 'Kom je voor de advertentie?' Vraagt ze 'de advertentie?!' Vraag ik verbaast. 'Voor de gouvernante van violetta.' Zegt ze dan. 'Oh euh ja ja.' Zeg ik stom. 'Kom maar mee naar binnen.' Zegt ze. Weet ze dan niet meer wie ik ben? 'Roberto wil jij even opzoek gaan naar violetta. Ze is zonet weggelopen.' Zegt Angie. 'Ik ga al.' Zegt roberto. Hij herkent me ook al niet meer. We lopen naar Angie's kantoor. 'Dus heb je ervaring met een kind van 16?' Vraagt angie. Ik knik. 'Welk kan je allemaal geven?' Vraagt ze dan 'euhm. Wiskunde, aardrijkskunde, Frans en noem maar op.' Zeg ik. 'Oke.' Zegt Angie. Ze is echt mooi. Herman nee het is je schoonzus, maar je kan iemand toch gewoon mooi vinden. 'Hier zijn de regels.' Zegt Angie na een tijden. Ze geeft me een blad. Ik lees ze. Wou zoveel. Daarna vertelt Angie het verhaal over Marcel hoe het komt dat hij is overleden. Ik kende het natuurlijk wel maar ik deed alsof ik het niet wist. Ik zie dat Angie het moeilijk heeft met vertellen. 'Het ziet er goed uit maar ik zal je één van de dagen bellen.' Zegt Angie. 'Is goed.' Zeg ik. Na het gesprek ga ik naar de keuken voor wat drinken. Dan komt violetta ineens binnen. 'Hey violetta.' Zeg ik en omhels haar. 'Hoi?!' Zegt violetta niet begrijpend. 'Waarom was je weggelopen?' Vraag ik. 'Ik had gewoon wat ruzie met men moeder.' Zegt ze 'loop niet weg van je problemen.' Zeg ik terug. 'Wie ben je eigenlijk ?' Vraagt ze dan. Misschien is dit wel het moment dat ik de waarheid kan zeggen. 'I....ik....ben......je.' Begin ik. 'Gouvernante.' (Ik weet niet of dat het voor een man hetzelfde heet :/) zegt Angie ineens. Ik draai me om. 'Je hebt de baan.' Zegt ze dan. Ik glimlach. 'Ik zal je koffer niet helemaal uitpakken want we kunnen elk moment verhuizen.' Zegt violetta boos kijkend naar Angie en loopt dan naar boven. Angie wilt er achter lopen maar ik hou haar tegen. 'Laat haar even ze heeft tijd nodig.' Zeg ik dan. 'Ja misschien wel.' Zegt ze. We kijken even in elkaars ogen. Ze zijn zo mooi. Urgh Herman niet aan denken. 'Dus kan ik morgen beginnen?' Vraag ik dan. 'Ja. Je moet wel hier komen wonen dat is beter voor violetta.' Zegt ze. 'Oke, tot morgen.' Zeg ik en loop de deur uit. Waarom kan ik niet de waarheid spreken......