Harry Potter And The Shadowed Light

İnsect Hunting

Bölüm 34;  Böcek Avı

Önceki bölümden;

"Ne planlıyorsun ? Takipçilerinizi bu iksir altındaki insanlarla değiştirdiğinizde, muhafızlar Bellatrix'in çılgın bir halden çıkıp sessizleşmeye başladığını mutlaka fark edeceklerdir, öyle değil mi?"

"Bunun için bir planım var; büyüler ve zorlamaların yanı sıra ölümcül bir büyücü gribi türünü de serbest bırakmak. Tüm suçlular hastalığa yenik düşecek ve eğer birkaç kişi de bundan kötü bir şekilde etkilenirse, bu çok büyük bir kayıp olmayacaktır. Bakanlık bu tür canavarların ölümünü kutlamakla meşgul olacağından konuyla ilgilenmeyecek bile .”

Harry derin bir nefes aldı ve yavaşça içinden ona kadar saydı, Marvolo belli ki bir süredir bunu düşünüyordu, eğer her şeyi planladıysa... birbirlerine her şeyi anlatmak konusunda anlaştıklarını düşündüğü için bu düşünce onu incitiyordu.

“Bu konuyu uzun zamandır açıkça planlıyordun...”

"Evet "

“Yoluna çıkmayacağım ama seni bu konuda tam olarak desteklemeyeceğim. Yapamam" Harry adamın gözlerinde , sözlerinin neden olduğu acıyı görebiliyordu, ama o kalıp dinlemedi ve dönüp hızla odadan çıktı.

Gözlerinin nasıl yaşlarla dolduğunun farkında bile değildi, her hızlı adımla aralarındaki mesafe arttıkça büyüsü kırgınlıkla haykıran ruh eşinden uzaklaşmaya fazlasıyla odaklanmıştı.

~

Sirius Black, vaftiz oğlunun Arkadaşına ?Erkek arkadaşına ?Ruh eşine ? Karanlık Lord'a saldırırken hayatta kalma ihtimalinin zayıf olduğunu biliyordu, ancak bu onu çok detaylı bir şekilde hayal etmekten alıkoymadı. Her hıçkırık, şu anda kollarında ağlayan oğlunu sarstıkça fantezileri daha da yaratıcı hale geliyordu.

Küçük genci kollarında sallamaya devam ederken, "Şşşt evlat , ağlama," diye tekrarladı.

Harry fırtına gibi onun yanından geçip, odadaki herkesi şaşkına çevirmişti. Ancak Sirius ilk toparlanan kişi olmuş ve oğlunu hemen eve kadar takip etmiş ancak odaya girdiğinde onu kıvrılmış ağlarken bulmuştu.

Harry gözyaşları akmaya devam ederken kendini kontrol edemiyor gibi görünüyordu, tepkisinin sonucunu kısaca merak etti ama ona başka bir ıstırap dalgası çarptığında bu düşünce kısa süre sonra ortadan kayboldu.

"Ben... sadece uzaklaştım... Kaçtım" demeyi başardı sonunda, bir anlamı olmayan kelimeler Sirius'un neler olduğunu anlamasına yardımcı olmuyordu.

"Sorun değil evlat , acele etme, buradayım ve seni asla bırakmayacağım."

"Ben kaçmamalıydım  ama o takipçilerini Azkaban'dan çıkarmak istiyor Sirius"

Sirius kesik bir nefes aldı, kendini rahatlamaya zorlamadan önce elleri hareketsiz kalmıştı "Sanırım bu senin katılmadığın bir şey?"

Harry bir an nefes aldı ve gözyaşlarını durdurmaya çalıştı, "Geçen sefer seni öldürdü, Bellatrix , seni öldürdü ve sonra sadece güldü."

Sirius bu sözlere olan tepkisini yüzüne yansıtmamak için çabaladı, ölümünü düşünmekten hoşlanmamıştı, özellikle de bunun vaftiz oğlunu ne kadar etkilediğini görünce, "İyi olacağım Harry, buradayım, hayattayım."