Harry Potter And The Shadowed Light

End Of A Legend

Bölüm 40; Bir efsanenin sonu

Önceki bölümden;

Severus, farkına bile varmadan kalabalığın dikkatini çekiyormuş gibi görünen dans eden çifte baktı. Doğal bir çekiciliğe sahiplerdi ve Severus bunun ilk sefer olduğuna bahse girse de sanki yıllardır birbirleriyle dans ediyormuş gibi birlikte hareket etmelerini izledi.

Daha Karanlık Lord'un planlarını biraz bile düşünemeden, odaya bir sessizlik çöktü, Dumbledore ortaya çıktı ve yüzünde Severus'un yıllar boyunca değer vereceği bir ifade vardı. Birçoğu karanlık Lord'u kim olduğuyla değil, Lord Gaunt olarak tanıyordu . Yaşlı adam öfkeliydi, gözleri kısılmış ve dudaklarını büzmüştü, neredeyse katıksız bir öfkeyle titriyordu.

"Sen !" Yaşlı adam titreyerek bağırdı

Dans eden ikili durdu ve Severus, Harry'nin sırıtan karanlık Lord'a nasıl gözlerini devirdiğini fark etti. Severus, çocukla gerçek tehditlere karşı uygun tepkiler vermesi hakkında konuşmayı aklının bir köşesine not etti.

~

Marvolo, ruh eşinin önünde eğildi ve gürleyen okul müdürüyle yüzleşmeden önce elinin üzerine yumuşak bir öpücük kondurdu.

Öğrencilerin dansları hakkında fısıldaştıklarını, birçoğunun ilişkilerini merak ettiğini ve bunun ne anlama geldiğini daha da kıskandığını duydu. Bir yanı bu gece burada bu kadar çok tanığın olmasından memnundu; kendisi ve Harrison'ın birlikte ne kadar mükemmel olduklarını gören o kadar çok kişi vardı ki, henüz ruh eşi olduğunu açıkça söyleyemesede Harrison'ın kendisine ait olduğunun tohumlarını ekebilirdi.

~

Albus gözlerine inanamıyordu . Tom oradaydı, Hogwarts'ta ! Ama sadece bu da değil, onun piyonuyla dans ediyordu ! Ah, o çocuğun baş belası olduğunu, asla yapması gerektiği gibi davranmadığını biliyordu ama bu, bu kadarı çok fazlaydı ! Karanlık taraftakilerle birlikte dans edip bir fahişe gibi davranamazdı , ah, velede nasıl acı çektirmek isterdi !

"Buraya gelmeye nasıl cesaret edersin !" diye kükredi, önceki böğürmesi karşısında sessizce durmuş olan salondakilerin nasıl bir adım geri attığını görmezden geldi. Salonunda durmaya cesaret eden canavara fazlasıyla odaklanmıştı. 

~

Harrison'dan uzaklaşan ama yine de herhangi bir potansiyel büyü ateşinin ruh eşine isabet etmeyeceğinden emin olmak için önünde duran Marvolo, yüzünden bir kafa karışıklığı ifadesinin geçmesine izin verdi. Yaşlı adam herkesin ona yargılayıcı gözlerle baktığını, kendi öfkesine fazlasıyla kapıldığı için fark etmemiş gibiydi ama Marvolo bunu gördü ve oldukça keyif aldı.

"Bana mı söylediniz Bay Dumbledore ?" diye sordu, fısıltılar yükseldiğinde içten içe sırıtarak. Öğrencilerin, değerli müdürlerinin neden böyle davrandığı konusunda kafası karışmıştı ancak birçoğu onun Büyüceşûra'daki son rezaletini okudukları için fazla şok olmuş görünmüyordu. 

“Buraya gelip bu masum ruhların arasında durmaya nasıl cesaret edersin , LORD VOLDEMORT !”

Bu isim üzerine oda fısıltılarla patladı, bazı insanlar korkudan donup kalırken diğerleri harekete geçti. Yani en azından öğretmenler, Dumbledore'un iddialarını duyunca hızla ileri adım attılar ve öğrencileri ikiliden uzaklaştırdılar ancak Harrison, Marvolo'nun arkasında kalmış ve ayrılmak istememişti.