شمـس و هـَفت آسمـان.

یــــِک.

آیا حق نداشتم به ستوه آیم؟آیا به راستی دنیا برای او در همین مردک فرانسوی خلاصه شده است؟من واقعا سر از کارش در نمی‌آورم. در عین حال،خدایا،چه عذابی کشیده ام!
نخستین لبخند، یکمین اشک
برای همان مردک فرانسوی، که در فراسوی جهان خیال می زیست. بدون آنکه بداند من وجود دارم و برای مرگ چشمانش تنفس میکنم.