-To było niezłe, jechalam pierwszy raz motorem wiesz?-Staliśmy teraz pod moim domem, opieralem się o motor m ze wzrokiem wbitym w ziemie.-Harry?- W jej głosie słychać było wahanie.
-Tak?-Spojrzałem na nią.
-Po co do mnie przyszedłeś?
Milczałem, zastanawiając sie nad odpowiedzią ale chyba żadna nie będzie dobra.
-Tak po prostu.
-Okej, pójdę już. Zostawiłam bandę idiotów w moim domu.
Stałem patrząc jak odchodzi, ale tym razem wiedziałem, że wróci. Teraz nie dopuszczę do tego by po prostu zniknęła na kilka następnych lat,czy na całe życie. Już nie popełnię tego błędu
W szkole zostałem zasypany mnóstwem pytań przez znajomych. Dawno byłem w centrum uwagi przez tak długi czas i...więcej tego nie chce. Pierwsze kilka pytań było ok, ale po następnych 100 zrobiło się nudno. Większość uważa, ze tylko dziewczyny to takie plotkary, ale moi znajomi chcieli by wiedzieć wszystko o tym co wydaje się choć trochę interesujące. A to, ze ten dziwak z którym wszyscy rozmawiają z litości gadał z tak ładna dziewczyna jest pewnie tak niesamowite, ze powinno zostać nazwane jednym z cudów świata.
Gdy juz wróciłem do domu, zbierałem się dwie godziny by zaprosić ja na spacer. Ale w końcu po powtarzaniu sobie motywujących zdań typu "musisz w końcu coś zrobić ze swoim smutnym życiem, nie możesz stać w miejscu" i argumentów przeciw sto razy, oraz doprowadzeniu sobie do jak najlepszego wyglądu poszedłem do niej.
- Hej - przywitałem się i posłałem jej uśmiech
- Cześć Harry. Co u ciebie?
-Dobrze - skłamałem, ale co miałem powiedzieć? Że czuje się jakbym żył w labiryncie z którego nigdy nie wyjdę? Zagubiony i samotny.
CZYTASZ
Mistake ✖ Harry Styles
FanfictionSiedziałem w kuchni jedząc płatki i patrząc się w okno. Jest 7:44 więc powinnaś wyjść za minutę. Widzę cię. Blond włosy związałaś w warkocz. Chciałbym ci powiedzieć jak pięknie wyglądasz w tych obcisłych, czarnych spodniach. Po chwili znikasz z moje...
