Arkanum

Sırların Bedeli

Selamlarr!

Yine önceden hazırladığım ve kayıtlı olan son bölüm bu

Bundan sonra uzun süre bölüm atamayabilirim

Bu bölüm zamanı gelince otomatik olarak paylaşılacak

Bazen yazım yanlışlarım olabiliyor hızlı yazdığım için umarım anlıyorsunuzdur sonra onları düzelteceğim

Çok uzatmadan bölüme geçelim

İyi okumalar...🧋

Kapı açılmadı,kilitliydi.Diğer taraftan anahtarın sesi duyuldu.Çağla aceleyle belgeleri topladı,yerine koydu.Yatağa oturdu,ellerini dizlerinin üzerine koydu,sonra aceleyle arkasındaki kollarına yaslandı ve sonra onları dizlerine geri koydu.Köşedeki gölgeye baktı ama o zaten bir iz bırakmadan ortadan kaybolmuştu.Çağla buna alışmaya başlıyordu ve bu onu çok korkutuyordu.Kapı açıldı ve Elvin içeri girdi.

''Bu ne demek,Rosa?''

Ayağa fırladı,elbisesini düzeltti.

''Arel Bey'e bir sorum vardı.''

''Soru?Bu kabul edilemez!Misafirimizle bir aşk yaşamak!..''
''Aşk mı?''

''Senin tuhaflıklarına uzun süre katlandım.Ama bu çok fazla!''

Gergin bir şekilde etrafına baktı ve sinirli koridora doğru işaret etti.

''Lütfen git!''

Çağla çıktı.Koridor etrafına baktı,ama Elvin kapıyı onun önünde kapattı.Bir süre sonra,odada hızla kesilen sessiz hıçkırıklar duyuldu.Çağla bir köşenin arkasına saklandı ve bir an sonra Elvin ellerindeki belgeleri sıkarak dışarı fırladı.Merdivenlerden aşağı indi,burnunun altında öfkeyle bir şeyler fısıldadı.Barın ikinci kata çıktı.Odasına doğru gidiyordu,Elvin öfkeden titreyen bir sesle ona seslendi:

''Arel Bey,bir dakikanızı alabilir miyim?''

''Sorun ne?''

''Oturma odasına inelim.''

Çağla onları takip etti ama merdivenlerde durdu.Oradan tüm konuşmayı duyabilir ve fark edilmeyebilirdi.

Reha en sevdiği koltukta oturmuş çay içiyordu,düşünceli düşünceli pencereden dışarı bakıyordu.

''Oturun Arel Bey.''

Barın oturduğunda,Elvin ona bulunan kağıtları ona uzattı.

''Eşyalarımı mı karıştırdınız?!''

''Neden buraya geldiniz?Bizden ne istiyorsunuz?!''

''Soruma cevap vermediniz.''

''Komşular tarafından şikayet edildiniz.Sorularınızla onları korkutuyorsunuz!Evimde kimi tuttuğumu bilmeye hakkım var!''

Barın bakışını Reha'ya çevirdi.Birkaç gün önce dışarıda yabancı bir kadına şapkasını nereden aldığını sorarken Reha'yla karşılaştığını hatırladı.Reha omuz silkti.Görünüşüyle şöyle diyordu:

''O sahneyi gizli tutmamı istemediniz.''

Barın daha rahat oturdu ve dirseklerini masaya koyarak,içini çekti.