Bu sefer de gözyaşlarımı tutamamış salya sümük ağlamaya başlamıştım.Karşımdaki gözler bana şaşkın bir şekilde bakıyor ve tepkimi ölçüyordu.
_Senden nefret ediyorum.Senden iğreniyorum. Bu sözleri heceleyerek üstüne basa basa söyledim.Evet tokat şiddetliydi fakat bana en çok koyan bana bunu ona boğun eğmemiş olmamdan yapmasıydı.Sözlerim ağırına mı gitmişte zerre takmıyordum.O bencildi.Küstah ve sonradan görmeydi.Bu insandan bir varlık olarak çıkabilmem heralde mucize olsa gerekti.
_Nisan özür dilerim birtanem lütfen bir anda oldu sinirle-
_Sinirle ne ha?Söyle bağır hadi;"Ben kızımı hiç umursamıyorum ona değer vermiyorum.Ama annesiyim ben ne dersem o"asıl aklından geçenleri çıkartsana o lanet olası ağzından!
Hadi neyi bekliyorsun?!
Diye onu ittim.Başka bir zaman olsa bu yaptığımdan utanç duyar ve kendimi yerdim.Fakat şu an bunu umursamıyordum bile.Aksine kasten yapıyordum.
_Nisan kendine gel ben senin annenim.
_Git de bir sözlüğe bak.Senin bu yaptığın annelik değil! Diyerek ondan uzaklaşacaktım ki tam o sırada onun da ağlamaya başladığını fark etsem de umursamadım.Koşarak odama çıktım ve kapımı kilitledim.Ondan nefret etme sebeplerim gün geçtikçe çoğalıyordu.Kendimi yatağıma atarak ağlamaya başladım.Artık kaldıramıyordum böyle yaşamak istemiyordum.Zihnimde bir an bir fikir belirdi.Kaçacaktım.Evet hem de bu gece.Herşeyi herkesi bırakarak gidecektim.Belki ünüversiteye gidecek yeni insanlarla tanışacak ve belki de aşık olacaktım.
Peki nasıl? Tamam artık reşittim ve özgürdüm fakat nereye gidecektim en önemlisi nasıl ve kiminle gidecektim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜĞÜM
Teen FictionÖlmek için fazla güzel yaşamak için fazla cüretkar . O küçük şeytan ben küçük bir kız çocuğu. Ellerime,yüreğime dolanan dikenli elleri. Hayallerim onun paslanmış kalbine değdi...
