Vampir Hayranı

0.4

                                           Braedendan
Derinle uzun süre konuşmuştuk bana alışması uzun sürecekti. Aramızdaki yaş farkı ise çok barizdi 19 yaşında genç bir kız 24 yaşında koca bir adam ile arasında bişey geçmesi ne kadar doğru olabilirdi ki?
      Aynı zamanda onunla evlenebilmek için onu vampir yapmam lazımdı. Benden uzaklaşmaması için ısırmıştım uzaklaşırsa eğer enerjisi tükenecekti buda demek oluyorki hayatını kaybetme ihtimali yüksekti. O ölürse bende ölecektim buda vampirlerin zarar görmesi demekti insanlar vampirlerden korktuğu için ve onlara zarar verme düşüncesi ile bizi öldürüyordu. Vampir soyunda tek ve ilk insanla evlenecek kişiydim.
         Annem ve babam bir insan tarafından öldürüldü daha doğrsusu ben bizat şahit oldum bana son sözlerini söylerken  insanlara karşı dikkatli olmam  ve onlara bana değil ben onlara zarar vermem konusunda uyarmıştı  ama Derin soyumuzu devam ettirecek aynı zamanda çocuklarımın annesi olacaktı. Şüphesiz ve sonsuz güvenimi boşa çıkarmayacağına emindim. 

               Derinden
     Uyumaya çalışıyordum.Ama yinede uyku tutmuyordu buarada içim hiç rahat değildi sürekli aklımda kaçma planı vardı. Kalkıp kapıya ilerledim yavaşca kapıyı açıp parmak uçlarım ile sessizce hareket etmeye başladım. Karanlıktan çok korkmuyordum bu benim için bir avantajdı

"Nereye böyle küçük hanım?" Braeden'nın sesini duyunca arkamı döndüm kimse yoktu. Ensemde nefes alışverişlerini hissettim. Sessiz bir çığlık attım tekrardan dejavu yaşıyorduk. Arkamı dönmemiştim
   "Aynı şeyleri yaşamaktan zevk alınmaz istersen farklı şeyleri yaşayıp zevk alalım ne dersin?" dedi fısıldayla ses tonu kulaklarıma dolmuştu söylediği bütün kelimeler kulağımda yakılandı. Uzaklaştı ve kıkırdadı

"Seni ürkek ceylan alışsan iyi edersin" dedi yüzümü ona döndüm. Işığı açtı

"Ben senle yaşamayı kabul ettiğimi hatırlamıyorum sevgili Lordum" dedim alayla yüzüne eğilerek.

"Kabul etmekten başka şansın mı var küçük hanım" odama yöneldim. Bi anda önümde belirdi olduğum yerde sıçradım gür bir kahkaha attı. "Şu insanları korkutmaya bayılıyorum" gözlerini yine bana dikti ve ciddileşti

"Kaçmaya mı çalıştın" dedi ardından bıkkınlıkla bir nefes verdim  bildiği halde soruyordu. Gözlerini devirdi eli boynuna gitti anahtarı gerçekten boynuna mı asmıştı. Ellimi alnıma koydum.
   "Sen ciddi misin?" dedim şaşkınlıkla omuz silkti

   "Bunların hepsi komik bir şakadır umarım korku filminde falanım demi?" kaşlarını çattı 

"Korku filmi mi? Çok korkuyorsan neden bu kadar vampirlere hayranlık duyuyorsun?" dedi

"Başıma bunların geleceğini bilsem vampirin V'sini bile aklımın ucundan geçirmezdim." dedim sırıttı sessiz kaldı.

"Neyse sen şimdi yat uyu yarın çok işimiz var" dedi

"Vampirlerde mi işe gidiyorlar? " ne diyorum lan ben dedim içimden.

"Çok konuşuyorsun başımı şişirdin senle bi ömür nasıl geçecek anlamıyorum"
dedi bişey dememe kalmadan ortalıktan kayboldu. Ensemde yine bir soğukluk hissettim arkamı döndüğümde kayboldu
"yapma şunu"
dedim isyanla. Kahka sessini duydum
"Sanada iyi geceler" dedi

Bölüm sonu:)))