7 yıl boyunca aynı yatakta yattığınızı aynı kişilerle arkadaş olduğunuzu başka kimseyi göremediğinizi düşünün hayat çok sıkıcı gelir değilmi. Ben Olivia 7 yıldır çarşıya çıkmayan ailesini 6 yaşından beri görmeyen olivia.Mutsuzmuyum hayır çünkü bunları yani bu şansı bulamayan insanlarda var halime şükrediyorum.Asıl hikayemi anlatayım ben Martin ailesi malikanesinin tek kızıyım annem beni doğururken ölmüş babamda eve bir dadı tutmuş, dadım Maria bana küçükken baktığını hatırlıyorum zengin bir ailedeydim herşeyin en iyisi alınıyordu dadımla çok yakın değildim . Derslerim hakkında Bir şey konuşmazdık babamla ise malikanede karşılaşınca bana selam bile vermezdi . Malikanede doğru düzgün anlaştığım kimse yoktu zaten sonra ,6 yaşımda buraya geldim. Yatılı okula ve sonra tatillerde bile malikaneye gitmedim . Okul ihtiyaçlarımı arada bir malikanedeki hizmetliler benim ders saatlerimde yatağıma bırakır giderlerdi .Sanki bana görünmek istemiyorlarmış gibi neden bana görünmek istemediklerini anlamıyorum. Her neyse burada pek arkadaşım yok.Yani galiba çoğu kişi beni sevmiyor , ben öyle düşünüyorum.Çoğu kişi bana 24. Bölgenin uzaylısı diye seslenir yani lakabım bu neredeyse çoğu zaman eve gidemediğim için ve evimin nerede olduğunu bilmedikleri için taktıkları bir lakap.Benimle bu konuda dalga geçip alay ediyorlar gerçektende biraz haklı olabilirler. Hiç arkadaşım yok ve yatılı okuldan sadece 2 kere eve gittiğimde doğrudur şu an bile bir ailem olup olmadığından şüphe ediyorum onları 2 yıldır görmedim.
Bu olayları size anlatırken yatağın üzerinde öylece oturuyorum çünkü 2 gün sonra kış tatili var.Ve bende acaba tatile babam beni eve götürür umuduyla bekliyorum. Yatak hanedeki
Tek telefonun yanında duran telefona bakıyorum . Sanki bir film gibi onu izliyorum aslına bakılırsa o telefondan çok benim hayatım hikaye gibi ne kadar garip ve o anda gelen ses ile yerimde irkilirim
-Hanım efendi sizlerde bahçeye çıkın bakın hava çok güzel.
-İstemem hademe Emilly .
-Neyiniz var hanım efendi.
-Hiç öyle canım istemiyor
-Hayır senin başka bir derdin var anlat bana
Eteğini tutup yatağın başlığından da destek alarak yanıma geçer ve tekrar eder
"Bana anlatın hanımefendi "
Emilly bu yatılı okulun en yaşlı hademesi ve arada bir onunla konuşuyoruz o tam 70 yaşında biraz bana benziyor yani hayatı bu radaki herkes çok yaşlandığ ve işlere yetişememesinden şikayetçiler bunun yüzünden arkalarına bakmadan konuştukları bütün konuşmaları dedikoduları Emilly 'e yetiştiren anlatan tek birisi var oda benim öğretmenler yalnız ve çocuk olduğumu düşünerek Emilly hakkında arkasından benim yanımda bolca atıp tutarlar . Bende Emilly'e anlatırım . Emilly böylece bir iltifat olarak öğrencilerin benim hakkımda ne tür söylemler söyleyip çıkardıklarınıda haber eder .Ve böylece bu işi karşılıklı yaparız. Emilly ise burada sevilmediğini bilsede arkasından çıkarılan fahişe lakap lara aldırmadan çalışır çünkü kalacak başka bir yeri veya gidecek bir yeri yok sadece yatılı okuluvar oda olmasa hiç Birşeyi yok. Bu yüzden neye dert yandığımı ona anlatabilirim.Bu çoğu zaman yaptığımız bir şey
-Aslında ailemi bekliyorum belki telefon çalarda"Emilly bavulunu topla kış tatili için seni almaya geliyoruz "gibi ama bunun gerçek olma olasılığı dışarı çıkınca kafanıza saksı düşmesi gibi garip ve olanaksız bir durum.
-Tamam aileniz bence sizi unutmadı hanımefendi bence işleri yoğun bu yüzden okulu arayamıyorlardır .
-Yine aynı şeyler ben çocuk değilim emilly artık bu hiç inandırıcı gelmiyor!
-Ama hanımefendi .
-Lütfen emilly yalan söyleme bari.
Ve tam o sırada yatağın başındaki telefon çalar.
-Hanım efendi bakın bakın babanız arıyor olmalı
Telefonun yanına koşar ve açar.
-Emilly o babam olmamalı başkasını arıyorlardır.
Emillynin herşeye bu kadar emin konuşması beni öldürüyor.
Telefonu kulağına tutar
-Buyurun .
-...............
-Nasıl
-..........
Ne konuştuklarını bilmediğim bu konuşmanın ardından Emilly bana doğru döner.
-Telefonda Baban var seni tatil için yarın almaya geliyormuş.
-nasıl?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebek Alice İle Yüz Gün
Hororhikaye ikinci hikayem çok güzel olacak kendime güveniyorum
