HUSBANDS

16.Bölüm

"Jungkook, iyi misin?" dedi Taehyung odaya girip onunla yatağa oturdu.

"İyiyim, Jimin nasıl o iyi mi?" diye sordu jungkook endişeyle.

"Evet öyle ama onu şimdilik göremiyoruz, dinlenmeye ihtiyacı var." dedi taehyung, jungkook başını salladı, odada tuhaf bir sessiz düşüş yaşandı.

Taehyung üzüntüyle iç çekerek "Hepsi benim suçum." dedi.

"Hayır senin suçun değil." dedi jungkook ona güven verici bir gülümsemeyle.

"Siz ikiniz ne yapıyorsunuz? Lanet olsun zaten?" dedi hoseok muzip bir ses tonuyla, jungkook ona dik dik bakarken.

"Hyung burada ne yapıyorsun?" diye sordu jungkook ve Hoseok sahte bir şaşkınlıkla nefesini tuttu.

"Kurtarıcını selamlama şeklin bu mu vay be." diye küçümsedi, jungkook gözlerini devirirken.

"Her neyse, eve gitmekte özgür olduğunu söylediler ve Jimin'e gelince, doktorun ikinizle de konuşması gerekiyor."

İkisi de Hoseok'un sözüne endişeli bir bakış attılar.

"Ah ve Bay Park burada, dışarıda seni bekliyor"

"Bay Park neden buraya geldi?" Taehyung gergin bir şekilde mırıldandı ve Jungkook güven verici bir şekilde elini sıktı, jungkook'a baktı ve ona gülümsedi.

"Bekar hayatımın canı cehenneme." Hoseok gözlerini devirerek onlara alay etti. "Neyse, bir şey olursa beni aramam lazım." dedi ve ikisi de ona veda ederek başlarını salladılar.

Doktor, "Çok şükür onu buraya zamanında getirdiler, yoksa iki elini de kaybetmiş olabilirdi." dedi.

Taehyung'un kalbi sıkıştı, Jimin'in onun yüzünden ellerini kaybedeceği düşüncesiyle gözleri yaşardı.

"Peki şimdi nasıl?" diye sordu Bay Park endişeyle.

"Pekala, o iyi, dikiş attık ama iyileşmesi biraz zaman alacak, o yüzden ona iyi baktığından emin olun."

"Teşekkür ederim efendim, onu şimdi görebilir miyiz?" diye sordu jungkook beklentiyle doktora bakarak.

"Tabii ki." doktor ne kadar sabırsız göründüğüne gülümsedi.

"Hepsi benim hatam." Bay Park üzüntüyle iç çekti, jungkook ve taehyung ona şaşkınlıkla bakarken koridorda Jimin'in koğuşuna doğru yürüyorlardı.

"Çocuklar,Jimin'in her zaman böyle olduğundan, onu çok fazla şımarttım, eğer bir şey istiyorsa, bu süreçte kendisine zarar vermek anlamına gelse bile kesinlikle onu alacaktır ve bu olayın yaşanması daha da kötüdür."

Taehyung "Ne olayı?" diye ısrar etti ve sustu.

"Jimin'in yaptığını biliyorsun."

"PTSD" jungkook araya girdi, gözleri ona şaşkınlıkla irileşti.

"Nereden bildin?" dedi Bay Park, jungkook'a bakarak.

Jungkook, "Annemi öldüren şey bu?" dedi.

Taehyung dondu, dehşete düşmüş bir ifadeyle ona baktı.

Jungkook'un bunu yaşadığını hiç bilmiyordu, Jungkook'un Jimin'le aynı acıya tanık olduğunu görmek çok acı vericiydi Taehyung.

"Bunu duyduğuma üzüldüm." dedi Bay Park acıma dolu gözlerle.

"Sorun değil." dedi jungkook etkilenmeden ve Taehyung'un ellerini birbirine kenetlediğini ve ona ünlü kutu gibi gülümsemesini gösterdiğini hissettiğinde nefesi kesildi.

"Bırak gitsin Jimin bizi bekliyor olmalı."

"Elbette." Jungkook yavaşça gülümsedi, Taehyung'un elinin sıcaklığının tadını çıkarıyordu.

Bay Park muhabbet kuşlarına gülümseyerek "Bensiz gidebilir misin, yapacak işlerim var." dedi.

"Tamam."

Bay Park onların Jimin'in yurduna doğru el ele yürümelerini izledi ve gülümsedi. "Bu düşündüğümden daha kolay oldu."

Taehyung, Jimin'in odasının kapısını çalmadan önce bir saniye tereddüt etti.

Bir kapı açıldı ve Jimin, çapraz bacaklı eli bandajlarla dolu bir şekilde yatakta oturuyordu, Taehyung ise Jimin'in yüzüne bile bakamayacak kadar suçluluk hissederek başını öne eğmişti.

Jimin onlara sert bir bakış atarak "İkinizin hayatta olmasına sevindim." diye alay etti.

"Jimin iyi misin?" diye sordu jungkook endişe dolu gözlerle.

"Birisi yüzünden neredeyse elimi kaybediyordum."

"Üzgünüm jimin."taehyung ağır bir şekilde yutkundu, jimin'in elini kaybetmesi ve jungkook'un onun yüzünden hastalanması düşüncesi göğsüne bir suçluluk duygusu yükledi.

"Seni affediyorum." dedi Jimin dudaklarını şekillendiren kurnaz bir gülümsemeyle.

"Gerçekten mi?" diye sordu Taehyung endişeyle, bu konuda kötü bir his vardı çünkü Jimin kolayca affeden biri değildi ve kurnaz bir gülümseme dudaklarında geziniyordu.

"Evet mecburum ve kesinlikle doktor şimdilik herhangi bir iş yapamayacağımı söyledi." Jimin şeytani bir şekilde sırıttı ve omurgalarını ürpertti.

"Yani iyileşene kadar siz benim ellerim olacaksınız."

Ve o anda ikisi de biliyordu.

ÇIKTILAR.