Saatlerdir bekliyorum Jisung hala gelmedi. Acaba beni unuttu mu?
Unuttu tabi ki Felix ile bugün buluşacaklardı. Felix ile yakınlar hem de bayağı neyse bende yürürdüm. Alt tarafı 3-4 kilometre yürüyeceğim ne olabilir ki?
🍷
🕊️
🍷
Saat 04.59 güneşin doğmasına 4 saat 1 dakika var. Hava yağmurlu. Jisung yok. Sokaklar karanlık. Korkuyorum...
Jisung ne beni aramış ne de mesaj atmıştı. Kimseden mesaj gelmemişti. Ben bu kadar değersizmiydim?
Neden değersizdim? Neden sevilmiyordum? Neden bu kadar dikkatsizdim? Neden bu kadar zavallıydım? Neden ya neden?
JİSUNG
-Ya Chan anlamıyor musun? Kendi gelir diyorum.
-Bana bak Jisung senin yüzünden benim arkadaşıma bir şey olsun seni gerçekten bitiririm yemin ediyorum ki.
-Hah ne olabilir ki?
-Ya çocuk dünden beri yok telefonu kapalı iyi misin? Sen hani Minho'yu çok seviyordun? Hani hiç bırakmazdın onu?
-Chan bak...
Sözüm kesilmişti kapı çalmıştı
Seungmin bizim kavgamızı bırakıp kapıya koştu.
-Şükürler olsun!
MİNHO
Saat 10.40 güneş doğdu. Sonunda eve varmıştım eve varmak için tam 6 kilometre yürümüştüm. Karanlıkta hem de. Bu benim için bir başarı idi. Zili çaldığım da kapıyı Seungmin açtı. Beni görünce önce içeriye aldı sonra sımsıkı sarıldı.
-Şükürler olsun!
Çok korktuk.
O burada mıydı?
-Minho!! Çok merak ettim seni.
Chan kapıda beni gördüğü an koşarak bana sarıldı.
-Ama sen sırılsıklamsın. Dünden beri neredeydin?
Ağzımı konuşmak için açtığımda konuşamadım. Konuşmak yerine öksürmeye başladım. Sanki ciğerlerim sökülüyordu.
-Sen hasta olmuşsun. Gördün mü Jisung? Çocuk senin yüzünden hasta olmuş.
Jisung bana bakmadan ayakkabılarını giyip kapıdan çıktı. Sadece baktım.
Zorlukla konuşup su istedim.
Chan suyu getirince dışarı fırladım. Arkamdan Chan'ın bağırış seslerini duyabiliyordum.
🍷
🕊️
🍷
Köprünün altına geldiğimde Jisung oradaydı çimlerin üzerine yatmıştı.
-Jisung?
Kafasını kaldırıp bana baktı.
Kaşlarını çatmıştı.
-Sikik herif nerdesin sen? Senin yüzünden ben bir yere gidemedim be!
Felix ile buluşamadım. Senin yüzünden!!
'Senin yüzünden' bu tamlamayı her zaman duyardım ve beni kırmazdı. Ama sevdiğinin ağzından duymak beni kırmıştı. Bunu göstermedim.
-Felix mi? Şuan tek düşündüğün o mu? Ya ben? Beni hiç düşündün mü? Sabaha kadar nerdeydim? Ne yaptım? Bir yerimde bir şey var mı? Öldüm mü? Kaldım mı? Hadi bunları geç. Benim senin içinde önemim ne?
-Minho o senden daha önemli.
-Ne? Daha mı önemli? O benden daha mı önemli? Jisung sen iyi misin? Düne kadar o senin sadece arkadaşın dı ne oldu şimdi?
-Senden daha önemli işte. Daha değerli benim için. Sen 5 yıllık arkadaşını mı seçersin yoksa 4 yıllık sevgilini mi? Arkadaşını değil mi? Ben de öyle yapıyorum. Yersiz kıskançlık yapıyorsun sen. Hem nerde olduğunu biliyordum.
-Nerdeydim?
-Yetimhane de.
-Hayır Jisung. Ben senden sonra çıktım yetimhane den. Seni bulamadım. Tam 6 kilometre o yağmurda yürüdüm karanlık da. Korktum. Önüme sarhoş biri çıktı. Korktum. Köpeklerden korktum.
-Sen zaten herşeyden korkarsın Minho. Sen korkularından kimseyi görmezsin ki.
Şaşkınlık içinde baktım ona.
-Söv.
-Ne?
-Söv dedim. Kız. Bağır çağır. Nerde olduğumu sor ne yaptığımı sor. Sen zaten bundan anlıyorsun Jisung.
-Sus Felix geliyor.
Felix yanımıza gelirken ben uzaklaşmıştım. Uzaktan onları izliyordum. Felix'e ne kadar da iyi davranıyordu bana böyle davranıyordu onun için ben yoktum.
Olmayacaktım belki de.
|
|
|
🍷🍷
