"Barış, yapabiliriz, ilişkimizin arkadaşlıktan ötede olduğunu biliyorsun. "
"Arkadaşlıktan öte olduğumuz yok, senin düşüncen öyle. "
"Neden böylesin, farkındasın, farkındayım. "
"Neyin? "
"Bizim olmamızı istediğinin, benim de seninle olmayı istediğimin. "
"Kusura bakma, ben seni Reyyan'dan öte göremiyorum. "
"Beni seviyorsun. "
"Şizofrenik hakkında çok okudum, çok duydum. Ancak senin gibisine rastlamadım. "
"Siktir git, tamam mı, aptal bir odun kafasın! "
Onu ellerimle ittikten sonra sinirle kalktım.
Peşimden,
"Piraye" diye bağırdığını duyduğumda ona dönmemek için elimden geleni yaptım ancak kalbim ve vücudum bana itaat etmiyordu.
"Evet? "
"Yanlış anladın beni, ben seni çok seviyorum. "
"Farkındayım, arkadaş olarak ama. "
Konuşmasına izin vermeden devam ettim,
"Ben seninle artık hiçbir şekilde konuşamam, bu sohbet yokmuş gibi sayamam. "
"Beni dinle-"
Umursamadan onu soyunma odasında tek başına bıraktım.
Ona duygum yoktu, ondan cidden hoşlanıyordum ama Fenerbahçe'de bir çalışandım. Onun menajeri olup, onu Fenerbahçe'ye transfer etmek için onunla sevgili olmam gerekiyordu. Gerekmiyordu.
Kent: söylesene Piraye geceyi hiç olmamış gibi mi, sayacaksın?
Piraye: çünkü istemedik, bu bir hataydı.
Kent:seni hamile bırakma oranım çok yüksek bebek olduğunda napacaksın?
Piraye: öyle bir şey olmayacak, kent hayal kurma.
Kent: kim var şu lanet olası kalbinde, o kalbinde herkese yer varken, benden neden bu denli nefret ediyorsun?
....
Kitap yazmayı çok seviyorum. Barış Alper için yazmayı çok istiyordum. Sonunda yazdım.. Ayrıca taraf tutmadan oyuncuları hikayeye sokuşturmam çok garip..
