"ကျနော်လာတာကိုအဲ့လောက်တောင်လန့်ရသလား"
"မင်းပျောက်သွားတဲ့အချိန်အတွင်းဖုန်းလေးတစ်ချက်တောင်မဆက်ဘူး! ငါတို့ဘယ်လောက်စိတ်ပူနေခဲ့ရသလဲဟမ်! ဟီဆွန်းဆီမှာမို့လို့သာစိတ်အရမ်းမပူရတာ အဆင်ပြေကြောင်းလေးတော့လှမ်းပြောပါလား ကောင်စုတ်လေးရဲ့!"
Jakeကသူ့ပုံစံအတိုင်းရီကြဲကြဲဖြင့်ဆိုလိုက်သော်လည်းJin hyungကတော့စိတ်ပူနေခဲ့ရသူမို့ဂရုဏာဒေါသဖြင့်တုန့်ပြန်လိုက်ခြင်းသာ။
"အာ...ဟျောင်းကလည်း ကျနော်လည်းပွက်လောတွေရိုက်နေခဲ့လို့ပါ"
"အိမ်ထဲဝင် ပြီးမှဆက်ပြော"
Jin hyungကပုခုံးကိုဖက်ကာအိမ်ထဲခေါ်သွားသည်။
"အိုး ပြန်လာပြီလား၊ မင်းကိုငါတို့လိုက်ရှာတော့မလို့ပဲ မင်းရဲ့အချစ်ကလေးနှစ်ယောက်ကိုသွားကြည့်ပါဦး မင်းမရှိလို့သေမလိုဖြစ်နေကြတာ"
ဝင်ဝင်လာချင်းJungkookကစီးပြောလိုက်ခြင်း။
"သိတာပေါ့ဗျာ ကျနော်ကအဖွဲ့ရဲ့ဆည်းလည်းလေးလေ၊ ကျနော်မရှိလို့မဖြစ်ဘူးမလား"
"အရူးစိတ်ချမ်းသာရင်ကမ္ဘာကြီးအေးချမ်းတယ်၊ ပြောပါဦးဘာတွေဖြစ်လို့အဲ့လောက်ကြာနေရတဲ့စောက်ကြောင်းလေး"
"ဟျောင့် 5ရက်ထဲကိုဘောတွေဖြစ်နေတာလား"
"မင်းကချစ်ချစ်နဲ့ဆိုတော့ပြောအားရှိတာပေါ့ ငိုး၊ ငါတို့ကတော့စောက်ရမ်းကြာလွန်းလို့ကလေးပါမွေးလိုက်လို့ရနေပြီ"
"မွေးချင်မွေးပေါ့ အခြောက်ကလေးပဲထွက်မှာပဲ"
"အေး လီးမှလာမခေါ်နဲ့ မင်းကိုစောက်မြင်အရမ်းကပ်သွားပြီ"
တွေ့တာဖြင့်10မိနစ်မှမပြည့်သေးပဲမခေါ်ဘူးတွေပါဖြစ်ကုန်တဲ့နှစ်ကောင်ကိုJayကဝင်ဆွဲရတော့သည်။
"မင်းတို့လည်းကိုက်နိုင်လွန်းတယ် အရမ်းကိုက်ချင်ရင်Bamကိုက်နေကျအရိုးသွားကိုက် အာရုံနောက်တယ်ကွာ"
"အေးနော် မင်းပြောထား မင်းကိုပစ်ထားမှာ"
"သူ
"အဲ့ကောင်အရမ်းနော်"
YOU ARE READING
𝐊𝐄𝐘//𝐇𝐢𝐚𝐭𝐮𝐬//
Fanfictionအထူးတပ်ဖွဲ့ကအတော်ဆုံးတပ်သားတစ်ယောက်နဲ့ခါးပိုက်နှိုက်တဲ့အတက်မှာသူမတူအောင်ထူးချွန်လှတဲ့သူခိုးလေးတို့ဘယ်လိုအကြောင်းတွေကြောင့်အလုပ်အတူတူတွဲလုပ်ပြီးဖောလင်းအင်လပ်သွားမလည်းစောင့်ကြည့်ကြစို့ကွာ Jaywon/Action
