1.Bölüm

138 22 1
                                    

Gülüşü başkent'im, 🏛
kalbi vatanım oldu.🇹🇷

Herkese merhaba😇
Umarım güzel olur haydi Bismillah
Beğenip satırarası yorum yapmayı unutmayın

Kulağıma gelen gürültü ile zorla da olsa açtım gözlerimi, kapı çalıyordu. Gözlerimi hızla etrafta gezdirerek telefonumu aradım.  Bulduğumda hızla alarak saate baktığımda çoktan on olduğunu görmem ile hızla kapıya yöneldim.  Yorgunluktan uyuya kalmıştım, haftanın işe geç gittiğim tek günü bu olduğu için alarmı kurmamıştım.

Kapıyı açtığımda bana endişeli gözler ile bakan bir adet Ayşe teyze vardı.

"Kızım neden açmıyorsun " dedi endişesi sesinden belli oluyordu.

" kusura bakma Ayşe sultan uyuya kalmışım " dedim. Mahçup bir şekilde, kapıdan çekilip ona yol verirken.

Derin bir soluk alıp içeri girerken " ah Kızım ah, aklımı başımdan aldın bir şey oldu sandım " dedi. Elindeki poşetler ile mutfağa ilerlerken bende peşinden gidiyordum.

"Kusura bakma Ayşe sultan korkutt'um seni" dedim.

Elindekileri tezgaha koyup bana döndüğünde yüzünde buruk bir gülümseme vardı. İlerleyip mutfakta ki küçük masamın sandalyesini çekerek yavaşça oturdu ve diğer sandalyeyi işaret ederek yanına çağırdı.

Yanına oturduğumda ellerini ellerimin üstüne koyup sevgi ile okşarken " ne kusuru yavrum, burada tek yaşıyorsun aklım hep sende, ben ondan bu kadar korktum " dedi.

Öyleydi. Ayşe sultan bu dünyada aklı bende kalan tek kişiydi. Eskiden oda bu binada otururdu yani annem ve babam varken. Sonraki yıllarda oğlu çok yaşlandığı ve yanlız kalmasını istemediği için onu yanına almıştı. Ayşe sultan atmış beş yaşlarında dünyalar tatlısı biridir. Ailem yıllar önce trafik
kazasında vefat ettiğinden beri beni yanlız bırakmaz.

" iyiyim ben sultanım, hem kocaman  oldum hâlâ mi endişeleniyorsun." Dedim gülümseyip şaka ya vurmaya çalışarak.

"Sen benim gözümde hâlâ tüm sokak kedilerini eve dolduran o minik kızsın " dedi gülerek.

" 24 yaşındayım artık sultanım büyüdüm." dedim bende gülerek.

Bu dediğime gülerek hafifçe elime vurdu " hadi bir kahvaltı hazırla da bakalım ne kadar büyümüşsün, acıktık " dedi.

Oturduğum yerden kalkıp yanağına kocaman bir sesli bir öpücük kondurup çekilirken " ohhh bal bu bal " dedim.

Ayşe sultan " deli kız " diyerek gülerken bende her zaman ki gibi getirdiği poşetler'e yöneldim. Yine bir sürü şey almıştı. Sıkıntılı bir nefes aldım. Tüm parasını bana alışveriş yaparak harcaması canımı sıkıyordu.

" yine tüm marketi almışsın sultanım, ne gerek vardı, emekli maaşının hepsini bana harcıyorsun " dedim üzüntülü sesim ile.

"Sus kız sana mı alıyorum, kendime alıyorum ben onları senide hizmetçi olarak olarak kullanıp hazırlatıyorum " dedi gülerek.

Bunun böyle olmadığını ikimizde biliyorduk. Sırf kendimi kötü hissetmemem için böyle söylüyordu.

"Sultanım bari az al, tüm emekli maaşın burda" dedim.

Kalbi Vatanım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin