දාහතරවන කොටස.

164 22 4
                                    





❌ සත්‍ය කතා කිහිපයක් සම්බන්ධ කර ලියන ලද මා විසින්  මනක්කල්පිත කොටස් එකතු කර නිර්මාණය කරන ලද්දකි. කෘත්‍ය අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම තහනම්❌❌❌

*          *               *                 *                 *       








එදා මස්කට් ගන්න ගිය දවසෙන් පස්සේ මම එයාව දැක්කේ නැති තරම්. මට තවම හිතා ගන්න බැරි මොනවද එයා එදා අදහස් කරේ කියලා? මුල් දවස් වල හීනෙන් එකෙක දේවල් දැක්කා වුණත් මට ආයෙම ලොකුවට දේවල් මුකුත් ම පෙනුනේ නැති නිසා මට මේ දේවල් තේරුම් ගන්න අමාරුයි.







හරි වෙලාවත් එයාට පරණ හැම දේම මතක් වෙලා ද? ඒ නිසා ඒ ඇස් අමුතු වෙලා ද? මට තේරෙන්නේ නෑ ! ඇයි මට විතරක් කලින් වුණු දේවල් මතක් නොවෙන්නේ එක එහෙමනම්?






හායි හලෝ !  කොහොමද ඉතින්?”








මම ගැස්සිලා ඉස්සරහ බැලුවා . නිර්මාණි ! මේ වෙලේ ? කෙල්ල කොන්ඩේ තනි කරලට ගොතලා බෝරිච්ච අත් තියෙන ගවුමක් ඇදලා දත් තිස් දෙකම පෙන්න හිනා වෙනවා.




“ අහ්-හා.. හායි චූටි ”




“ මොකද මොකද කොල්ලා මම ලඟට එනකණුත් වෙන සිහියක. කතා කරද්දී නිකන් මම දිහා බැලුවේ හොල්මනක් දිහා බලනවා වගේ නේ?”






“ අනේ නැ චූටි මම ඇත්තට ම දැක්කේ නැ ඔයාව ”






“ හාකෝ ඉතින් මේචචර චීස් බෝලයක් වගේ ඉන්න මාව පෙනුනේ නැලුනේ ! ”






චූටි තරහා ගිහින් වගේ තනි කරලට ගොතල තියෙන  කොන්ඩේත් ගසලා ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යද්දී මමත් ඒ පස්සෙන් ගියා.





“ ඉතින් ඉතින් ඔයා මොකද මෙහේ ?”





“ ඇයි පල්ලි එන්න ඔයාගෙන් අහන්න ඕනේ ද අහ්? ”






“ මොකද මොකද මේ කෙල්ලට අද කේන්ති ගිහිල්ලා”







මම චූටි ගේ කොන්ඩේ අවුල් කරන්න කියලා හිතලා ලඟට යන්න යද්දී එක තේරිලා ද කොහෙද කෙල්ල කඩාගෙන පඩි පෙළ බැහැගෙන ගියා.







ආඩම්බරකාරි Where stories live. Discover now