ආඩම්බරකාරි

දාහත්වන කොටස.

අදත් වෙනදා වගේ දවසක් හෙට  ඥාන කාන්තිය ට යන නිසා දවසේ උදේ වරුව එකට වෙන් කරන්න ඕනේ. ඒ නිසා මම අච්චාරු කොල්ලාට මාරු වෙලා අම්මා බැරි බැරි ගතෙ උස්සන් යන අච්චාරු බකට් එකත් උස්සාගේන අම්මා එක්ක රබර් වත්ත මැදින් එන්න ගත්තා.

සීතලයි...... පූෆ්......තවම 7ට කිට්ටුවෙලා වත් නැතුව ඇති..තේවත්ත කියන්නේ තේවතු තියෙන නිසා නම් නෙවේ. ඒත් තේ වතු තියෙන නුවර එළියේ වගේ මෙහෙත් උදේට හරි සීතලයි. මොකද තවම මේ පැති නාගරීකරණය වෙලා නැ..එක්කෝ රබර් ගස් අක්කර ගණන් තියෙනවා ඒත් නැත්තම් පොල් අක්කර... බැලුව බැලුව තැන් වල ගස් ම තමා..

ඒ නිසා පරිසරේ සිසිල්..අහස ගානට තියෙන ගස් ගොඩක් නිසා ඉර එලිය වැටෙන එක හරි අඩුයි..ඒ නිසා සීතලයි..රාගමට , කොළඹට තියෙන රස්නේ එක්ක මෙහේ එහෙම බැලුවා ම සීතලයි , සනීපයි....

ඉටි කොළ වලින් වහල කබ වලින් ගෙට ගහලා තිබුණු මෙසේ කබ ටික ගලවලා ඉටි කොලේ හරියට හදපු මම අවුවට වැස්සට අනේ අපේ පුංචි අච්චාරු දාපු සොකෙස් එක තෙමෙන්න දෙන්නේ නැති කුඩේ ඉහළුවා.

ඒ වැඩ ටික ඉවර වෙද්දි අම්මා හීමින් සැරේ අච්චාරු ටික අස් කරන්න ගද්දී මම පුංචි බකට් ඒකක තිබුණු කප් ටික මෙසේ පැත්තකින් අඩුක් කරන්න ගත්තා.

*

*

*

අද ඉරිදා දවසක් නිසා ටිකක් සෙනග හිටියා. මොකද 11 පූජාවට මිනිස්සු හරියට එනවා.. සතියේ දවස් වල මැරිලා මැරිලා ඉන්න මිනිස්සු ඉරිදා ටිකක් වැඩි පුර නිදාගෙන 11 ට එන්න පුරුදු වෙලා නිසා ඒ වෙලේ ඉඳන් හරි හරියට සෙනග එනවා.

11 ට තියෙන පූජාවේන් පස්සේ දෙමළ පූජාව , ඉංග්‍රීසි පූජාව එහෙමත් තියෙනවා.. සමහරදාට අපි මෙහේ ඉඳන් බස් වල තලවිල , මාතර පල්ලි යනවා වගේ ඒ පැති වල මිනිස්සු බස් පිටින් පුරවාගෙන මේ පල්ලියට එනවා.

අනේ එහෙම දාක දෙවියනේ කියලා අපිට ලොකු ගානක් අතට එනවා...එහෙම දාක තියෙන වැඩ ඔක්කොම නතර කරලා මම අම්මා ගාව ඉන්නවා උදව්වට.