KARAMANOĞULLARI//aile klasiği//

💞0.7💞

merhabaaa ben geldimmmm 

naberrr? 

yanıma tatlımı ve kahvemi koydumm 

yeni bilgisayarımla size gıcır gıcır bir bölüm yazmayı planlıyorumm 

 her zaman ki gibi sizi aşağıya alıyorumm şimdiii

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

İLAHİ BAKIŞ AÇISI (YANİ ASSKK YAZARINIZZ)

Saat gece 03.00 civarı Efnan, çalışma odasından çıkarak bir üst katta ki odasına ilerledi. bir yandan ağrıyan şakaklarına masaj yapıyordu. bütün aile uyumuştur çoktan diye düşünerek sessiz hareket ediyordu. kendi katlarına gelmesiyle odasına ilerledi. son dakika çıkan bir pürüzü düzeltmek zorunda olduğu için uyuyamamıştı. odasının önüne gelince karşı odada uyuyan asel'İ merak etti. kardeşini gerçekten sevdiğini hissediyordu. aslı'ya yani önceden kardeşi olduğunu sandıkları kezbana bir türlü ısınamamıştı. aslında annesi asel'e hamileyken herkes oldukça heyecanlıydı. sonuçta ilk kez kız kardeşleri olacaktı. fakat bu heyecanları sanki aslı'nın onlardan olmadığını hissederek davranışlarını değiştirmesiyle sönmüştü. 2-3 yaş arası başlamıştı aralarında ki bu uzaklık. başlarda hepsi bunu küçük yaş sendromuna bağladı. bu halleri ergenlik dönemine kadar sürünce de bu sefer ergenlik hormonlarına bağladılar. fakat hiç karıştığını düşünen olmadı aralarında. 

Efnan kendi odasına girmeden kardeşi Asel'in odasına girdi. huzurlu bir bebek gibi uyuduğunu görünce gülümsemişti. Asel perdelerini kapatıp komodinin üzerinde ki ışığını açarak uyumuştu. bu sayede Efnan abisi onu rahatlıkla görebiliyordu. Efnan, kardeşinin yanına çökerek onu seyretmeye başladı. ne sürüyordu bu kız yüzüne böyle? Ay gibi parlıyordu suratı. çilleri dikkatini çekmişti Efnan'ın yine. saysa sayabilirdi. seyrekti çilleri ve yüzüne oldukça yakışıyordu. kardeşinin yumuşak ve parıl parıl parlayan saçlarına elini uzatıp okşadı. kız kardeşi fazla bakımlıydı. bunu birkaç kilometre öteden bile bakan biri fark edebilirdi. 

uykusu bir tüy kadar hafif olan Asel gözlerini açmaya çalıştı. bunu fark eden Efnan şaşırarak onu geri uykuya dalması umuduyla "şşşşşst uyu güzelim."diyerek saçlarını okşamaya devam etti. fakat asel bir kere gözünü açmıştı. yanında abisini görmesiyle uykulu haliyle ne kadar şaşırabilirse o kadar şaşırdı. abisi Efnan'da bunu fark ederek gülümsedi ve "uyu güzelim yok birşey."diyerek ona baktı. Asel ise ona kafa salladı ve üzerinde çok düşünmeden abisinin yorgun gözlerine bakarak konuştu. "gel beraber uyuyalım.."diyerek mırıldandı. bunu hiç beklemeyen Efnan şaşırdı. Mete ve Aslan ile uyuduğunu biliyordu. annesi sağolsun bütün açılardan görmüştü nasıl uyudukarını. hala ona bakarak cevap bekleyen Asel'i yatağın diğer tarafına geçip yatak örtüsünü kaldırarak verdi. 

çok belli etmese de şuan çok mutluydu. ilk defa gerçek kız kardeşiyle uyuyacağı için üzerinde ayrı bir heyecan vardı. Asel abisinin yatağına girmesiyle ona yanaştı. Efnan ise kendine yanaşan kardeşini kollarının arasına alarak sarıldı. bir eli çoktan saçlarına çıkmış ve okşamaya başlamıştı. asel abisinin göğsüne bir kedi misali kıvrılarak uykusuna kaldığı yerden devam etti. kız kardeşinin bu haline gülümseyerek onun mis kokusuyla çok uzun sürmeden o da uykuya daldı.

ASEL KARAMANOĞLU

çalan telefon sesiyle hem rahat pozisyonum hemde uykum bozulmuştu. gözlerimi açıp çalan telefona baktım. melodiden benim telefonum olmadığını anlayabiliyordum. Yanım da Efnan abim uyuyordu. Dün gece geldiğini ve çok yorgun gözüktüğü için onu benimle uyumasını söylediğimi  hatırlıyordum ve evet farkındaysanız 'abi' diyordum. Aslan ve Efnan'a demeye kara vermiştim şimdilik. Ciddi anlamda abim gibi hissettiriyorlardı. umarım pişman olmazdım. şuan ise mışıl mışıl uyuyan Efnan abime baktım. o uyanmasın diye kaslı kollarının arasından çıkıp hala ısrarla çalan telefonu elime aldım ve üzerinde yazan isme baktım EFE GENÇER.. yazıyordu.