လိုချင်တယ်...အချစ် [completed]

Part.13

  [ကျွန်မအစ်မကိုချစ်နေသေးတာလား]

လူပုံစံကအားနည်းနေတဲ့ခပ်နွမ်းနွမ်းပုံလေးပေမယ့်အဝတ်အစားသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ကာအိမ်ပေါ်မှဆင်းလာတဲ့လေညှင်းအားတမာန်ခေါင်းစခြေဆုံးကြည့်၍

''ဒါကဘယ်လဲ''

''ဆိုင်သွားမလို့လေ''

''ဘာလို့ဆိုင်ကိုသွားဦးမှာလဲ ဘေဘီကမပေါ့မပါးကြီးနဲ့ဆိုတာကိုယ့်ကိုယ်ကိုရောသိရဲ့လား''

''ခုမှသွေးခဲလေးပဲရှိသေးတာကိုဘာဖြစ်နေတာလဲ''

''သွေးခဲလေးမို့လို့ပြောနေရတာပေါ့ဘေဘီရဲ့ အိမ်မှာပဲနေပါ အလုပ်မလုပ်နဲ့တော့''

''အလုပ်မလုပ်လို့ရမလား လုပ်မှာပဲ''

''ဘာလို့အဲလောက်ဆိုးနေတာလဲဘေဘီ''

''ဘာဖြစ်ချင်လဲပြော''

''ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ အဲဒါဆိုကိုယ်ပါဘေဘီနဲ့အတူလိုက်ခဲ့မယ်''

''ဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ ကိုယ့်အလုပ်ကိုသွား''

''ကိုယ့်အလုပ်ကမန်နေဂျာရှိတယ် ဝန်ထမ်းတွေနဲ့လွှဲထားလို့ရတယ် ခဏစောင့် ကိုယ်အင်္ကျီသွားလဲလိုက်ဦးမယ်''

​လေညှင်းစူပုပ်ပုပ်နဲ့ဧည့်ခန်းထဲလာကာဆိုဖာမှာဝင်ထိုင်နေလိုက်သည်။

''ဘယ်လိုလူမှန်းကိုမသိဘူး''

ခဏကြာတော့တမာန်ကstyle pantအနက်ရောင်နဲ့တီရှပ်လိမ္မော်ရောင်လေးကိုတွဲဖက်ဝတ်ဆင်ပြီးအိမ်ပေါ်မှဆင်းလာလေ၏။
ခုလိုကျတော့လည်းသူကလူငယ်လေးလို။

လေညှင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ငုံ့ကြည့်ပြီးတမာန့်ကိုကြည့်ကာ

''ဘာလို့လိမ္မော်ရောင်ဝတ်လာတာလဲ''

''ကြိုက်လို့''

လေညှင်းကအဖြူပေါ်မှာလိမ္မော်ရောင်ပန်းပွင့်လေးတွေပါသောဒူးအထက်မရှိတရှိဂါဝန်လေးဝတ်ထားတာမို့သူလည်းသူမနဲ့အရောင်ဆင်တူဖြစ်အောင်ဝတ်လာခြင်းပင်။

''သွားမယ် ကျွန်မနောက်ကျနေပြီ''

တမာန်ကသူမပုခုံးကိုဖက်ပြီးလက်ကိုလာကိုင်ကာ