Hepinize merhaba!
Yeni kitabımla karşınızdayım. Bu satırları yazarken büyük bir keyifle ve karakterlerin yaşadığı o duygularla yazıyorum. Umarım Çok büyük bir aile oluruz. Bu kitaptan umudum çok çok yüksek... Çıkmazda yaşayacağınız o macera ve keyif dolu zamanlara hazır olun!
Başlama tarihinizi buraya yazabilirsiniz💘
Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın❤️
Çıkmaz sokak sizlerle...
Keyifli okumalar 🦋
Bu kitap, her türlü zorluğa rağmen çaresizce sevenlere...
" Sonunda mutlu son yoktu, ama ben hep o içimdeki umuda inanmıştım... "
****
Sanırım ölüyordum... Koşmaktan canım çıkmıştı. Ama koşmak zorundaydım. Çünkü eğer Çıkmazlar mahallesinde yaşıyorsanız, bir gününüz bile normal geçmezdi... Ve şu anda da o normal olmayan günlerden biriydi. Düşman olarak nitelendirdiğimiz bir mahalle var. Her zaman onlarla kavga dövüş içindeyiz. Ya bizim mahalledekiler rahat durmaz, ya da onlar. Ve bugün, biz rahat durmadık. Ama olay nedense bana patlamıştı! Ve hepsi Aslının yüzünden!
En iyisi en başından anlatayım, Aslı ve ben Fatma teyzenin emriyle, tüm mahalleye irmik helvası dağıtıyorduk. Elimizde tepsiler, bir o kapıya, bir bu kapıya gidip duruyorduk. En sonunda Boşalan tepsileri Fatma teyzeye götürdük. Tam gidiyorduk ki bizi durdurdu.
" Hâla helva var, en iyisi bunları da Konmazlar mahallesine dağıtın. Bari aramızdaki buzlar erir. " İkimiz de şok içinde Fatma teyzeye baktık. Direk itiraz ettim.
" Bence o buzlar asla erimez, boşuna uğraşmayalım! Kedilere versek bundan iyi! " Fatma teyze bana kötü kötü baktı.
" Sus kız! Ayıp değil mi? Hemen götürüyorsunuz, başka bir mazeret istemiyorum! " Dedi ve son noktayı koydu. Dolu olan tepsileri alıp, Konmazlar mahallesine giriş yapmıştık.
Buranın havası bile beni kötü ediyordu!
Önüme gelen ilk kapıyı çaldım. Ve işte o bakış! Nesrin teyze gözlerini kısmış bana bakıyordu.
" Hayırdır Şirin? Ne için dağıtıyorsun ? "
Dedi. Zorla gülümseyerek,
" Fatma teyzenin isteğiyle tüm mahalleye helva dağıtıyoruz. Biraz da sizin mahalleye dağıtalım dedik. " O da zorla gülümsedi. Aslında niye içimizden geçenleri söylemiyorduk ki?
" Hımm, iyi... Selam söyle Fatma teyzeye."
Bu kadar memnuniyetsizlik olmaz ya!
Tabağı alıp, kapıyı yüzüme kapattı. Gözlerimi devirip Aslının yanına gittim.
Aslı da en az benim kadar sinirliydi. Söylene söylene yanıma geldi.
" Bir an önce buradan gitmek istiyorum!"
Başımla önündeki tepsiyi gösterdim.
" O tepsi boşalmadan bir yere gidemeyiz!" Dedim. Biz konuşurken Hakan karşımıza geçmiş bizi dinliyordu.
Yine alaycı bakışları Aslıyı süzüyordu.
Bu çocuğun Aslıyla bir derdi vardı, ama ne? Hep onunla uğraşıyordu. Tüm kavgalarda onu hedef alıyordu. Göz ucuyla bana bakıp, Aslıya döndü,
" Hayırdır, niye geldiniz? " Sesi sert ve ciddi çıkmıştı. Aslı elindeki tepsiyi göstererek,
" Kör değilsen, helva dağıtıyoruz! Çok meraklı değilim senin o suratı görmeye! "
Hakan alayla gülerek söylendi,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇIKMAZ SOKAK
ChickLitÇıkmaz bir sokağa girmiştim... Dönüşü olmayan bir sondaydım, ve kalbim başka, aklım başka bir şey söylüyordu... Tüm o anılar, yaşadıklarım... Hepsini unutup yeni bir sayfa mı açmalıydım? Ben Şirin... Hep aynı kişide takılı kalan, ama bunun hiç bir...
