aşk tutsağı

19.bölüm

DEMİR'DEN

Ecrinin yanına yaklaşıp hazırmısın sana yapacaklarımdan “h-hayır hazır değilim 
Sen iyi değilsin git uyu sakinleş öyle gel"

“yok ecrin ben çok sakinim ama sadece sana karşı"

“bak tamam bir daha senden kaçmam ama lütfen bana bir şey yapma bir daha kaçmiyacağım"

“olmaz sence bu dediğine kendin inandınmı ecrin sana ne zaman arkamı dönsem benden kaçıyorsun"

ECRİN'DEN

“napıcaksan yap senden korkan senin gibi olsun" hafifçe güldü ama gülüşü bile benden kork diye bağırıyordu.

“öylemi diyorsun ecrin o zaman hazırsın sana yapacaklarımdan, şimdi kalk yürü".

Kolumdan tutuğu gibi beni sürükledi kolumu çok sıkıyordu sanki koparmak istercesine “BIRAKSANA BENi. BEN SENİN OYUNCAĞIN DEĞİLİM " sonunda bunun yüzünden de ağzım bozuldu alt kata götürdü beni bir odaya fırlattı
" öylemi sen iki gün burda kal bakalım aklın nasıl başına geliyor ama etrafına iyi bak küçüğüm"

Etrafa baktığımda her tarafta küf kokusu vardı biraz daha detaylıca izledim siyah bir köpek vardı ağzından salyalar akıyordu bana doğru koşarak geldi yerimden fırlayarak kalktım demirin arkasına saklandım geldi tam demirin önünde durdu demir başını okşadı “nasılsın oğlum" demir ne diyorsa o da başını
Salıyordu.“şimdi oğlum sana yeni  bir arkadaş getirdim  iki gün boyunca iyi geçin onunla".

“ya sen manyakmısın ben bununla nasıl kalırım ben köpekmiyim".

“kalırsın ecrin hem boynunda tasması var zaten anlaşırsın ikiniz, bende bu sırada iki gün boyunca burda olmiyacağım ama dikkat et seni yemesin".

“defol git burdan pislik".

Demir çıktığında bende köpekten en uzağa gittim buraya yetişemezdi zaten. boynunda zinciri varken birden ışıklarda gitti “demir aç şu ışığı çok korkuyorum nolur aç bak başka bir ceza ver ama bu cezayı verme nolur." beni duymamazlıktan geliyordu yada gitmişti göz yaşlarım akmaya başladı duvara tutunup ne yapacağımı düşündüm köpek bana bakıyordu gözleri parlıyordu ve havlıyordu

Ben burdan çıktığımda bu sefer ondan kaçmiyacaktım onu öldürecektim sonsuza dek kurtulacaktım ondan o akşam hiç uyumadım bir kadın geldi yemeğimi verdi ve gitti.

Ama köpeğe hiç bir şey verilmemişti zaten bana yiyecek gibi bakıyordu biraz ekmek aldım köpeğe verdim bana hırlıyordu ama yavaş yavaş izin verdi bana, yemek vermeye devam ettim.

Akşama doğru yine ışıkları kapattı artık karanlıktan korkmuyordum  sabaha beni çıkartacaktı zaten o zaman bende pilanımı uygulayacaktım beni çok hafife almıştı köpekte bana alıştı artık. Huzurla uyudum.

Sabah  kalktım yemeğimi bırakmıştı çalışan, biraz köpeğe verip birazınıda kendim yedim sonra oynamaya başladım köpekle kapı sert bir şekilde açıldı demir gelmişti ama şaşırmış gözlerle bize baktı  “sana dedim başka bir ceza ver çok iyi geçti bu iki gün en azından senin yüzünü görmedim demirciğim".

“neyse yürü odana"gelip kolumdan tuttu bende elini tutup ittim “bırak kendim giderim yolu biliyorum".

Bölüm  nasıldı?

Beni takip etmeyi unutmayın! “Yazaristeneabartiyon"

Bir sonraki bölümde hoşçakalın

(8 oy 12 yorum)

DEVAM EDECEK