aşk tutsağı

27.bölüm✓

Demir tam dibimde duruyordu
“lütfen uzak dur benden"

“duramıyorum güzelim"

Boynumu bir eliyle tutup diğer eliyle saçlarımı yana çekti

Bir anlık cesaretle başımı kaldırıp
Demir'e baktım. Baktığım gibi ağzımdan bir çığlık çıktı.

Dişleri çok uzundu sanki köpek dişleri vardı.

“b-benden uzak dur korkuyorum"

Yine kekeliyordum karşısında ama deli gibi korkuyordum ondan

“korkmalısın güzel sevgilim"

“ben senin sevgilin değilim"

“bu haldeyken hala bana karşı çıkıyorsun ve sevgilim olmakla kalmıyacaksın karım olacaksın"

Başımı hayır anlamında salladım
Bunların hiç biri olmayacak

“olacak güzelim"

“sen nasıl bir yaratıksın. düşüncelerimi mi okuyorsun"

“istediğim zaman okuyabilirim"

“sakın bir daha yapma"

Cık,cık,cık“akılanmıyacaksın dime"

“önce sen akıllan sonra ben akıllanırım"

Boynumu sert bir şekilde sıktı canımın acısıyla ağzımdan  küçük bir inleme çıktı ama o bunu umursamadı boynuma yavaş yavaş

Yaklaşıp soğuk nefesiyle üfledi

“çokmu acıdı"bir an insafa mı geldi diye düşündüğümde

Sivri dişlerini etime batırdı.

O kadar çok keskin bir acıydı ki artık bayılmak üzereydim ki bir anda dişlerini çekip gözlerime baktı.

“daha değil güzelim"

“artık napacaksın"

Sesim o kadar çok kısık çıkmıştı ki duyduğuna bile emin değildim

Bir iki adım gerileyip bana baktı sonrada kolumdan tutup sürüklemeye başladı

Merdivenlerden inerken bir iki adım tökezledim arkasına dönüp bana baktığında yine yoluna devam
Etti.

“beni nereye götürüyorsun"
Bir cevap vermeden yürüdü alt katta geldiğimizde bir kapı açıp beni içeriye doğru fırlattı.

Ayaklarımda artık derman kalmadığı için yere düştüm 
Yerden kalkıp demir'e doğru koştum “lütfen çıkart beni buradan"

“niye çıkartıyım. sevmezmisin fare
Bir sürü var oynarsınız birlikte"

Demirin yakasından tutup yüzüne doğru bağırdım
“ruh hastası yaptıkların yetmedimi"

“sen bunlara sebep oluyorsun eğerki kaçmasaydın benden, bunlar olmayacaktı"

“insan sevdiğine bunları yapmaz"

“ben insan olmadığım için. neyse iyi düşün iki gün sonra seni buradan çıkartacağım iki gün boyunca yemek su fln yok sana"

“demir gitme n'olur çıkart beni buradan"

Yalvarışlarımı aldırış etmeden kapıyı kilitliyip gitti.

Artık dayanamıyordum çok halsizdim  bana yaptıkları

Ama bir gerçek vardı ondan asla kurtulamayacağım

Artık dayanamayıp yerde kıvrılıp korka korka uyudum

***

Gözlerimi yavaş yavaş açtığım da ağır bir rutubet kokusu yüzümü
Ekşitmeme neden oluyordu her tarafıma sanki iğne batırılıyor canım o kadar çok yanıyordu ki

Yerimden bile kımıldayamıyordum
Etrafıma baktığımda zifiri karanlık hiç bir şey göremiyordum

O yaratık kanımı bitirmişti resmen, artık yerimden bile kalkacak halim yoktu.

Sürüne sürüne duvara tutundum
Duvardan destek alarak kalktım

Yerde fare sesi gelmesiyle çığlık attım bir şeyde yoktu üstüne çıkacak kapıya koşup vurmaya başladım“demir n'olur aç şu kapıyı"

Yine sesizlik kimse gelmiyordu
“tamam her dediğini yapacağım aç 
Artık şu kapıyı "

Yok, gelmiyordu ne desem boştu
Bir gün daha kalsam deli olacaktım
Burda

Bir anda kapı sert bir şekilde açıldı

Gözlerim ışığı görmesiyle kırpıştırdım
Yere baktığımda da fareyi görüp hemen demirin yanına koştup boynuna atladım çığlık çığlığa

Demir sırıtarak bana baktı
“sakin güzelim"

“korkuyorum gidelim lütfen burdan"

“o küçük şeyden korkup daha korkutucu birinin boynuna atlıyorsun"

Dediği şeyle kafama onun vampir olduğu dank etti.

Diğer bölümde daha fazla olaylar olacak sizi bekletmek istemediğim için bölüm biraz kıssa oldu

Oy ve yorum bol bol lütfen:)