Öğʀᴇɴᴄɪᴍ/+𝟏𝟖/

⁷

"Teşekkür ederim hocam" Şu an açık yeşil gözlerine bakıyordum parıl parıl olan gözlerimle

"Teşekkür etmene gerek yok Deniz. Kim olsa aynısı-" Sözünü keserek "Yapmazdı hocam. Yapsada ona da aynı teşekkürü ederdim şu an olduğu gibi ve size ayrı bir borcum var" Gözlerimi ondan çekerek mahçup şekilde yere baktım.

"Yani sonuçda sizin işiniz. Ve ben buna gereksiz bir tepki göstermişim. Tam bilmiyorum yarım yamalak hatırlıyorum ama... Özür dile-"

"Deniz! Tamam sıkıntı yok. Hem bir şey olmaz benimde sana borcum vardı. Ayrıca Mavi de seni görmüş oldu. Kaç zamandır seni soruyordu Deniz abla nerde diye" Dediğinde kıkırdadım gerçektende iyi anlaşmıştık.

"Yaaa" Şirince söylemiştim bunu ama istemsizce çıkmıştı bu söz

"O istesin ben onu her gün görürümm" Gülümsedi, gülümsedim.

"Neyse hocam ben arkadaşlarımın yanına gideyim" Kafasını salladı belli belirsiz.

Kısa bir süre ona baktıkdan sonra sınıfa ilerledim.

"Ovvvvşşşşşş. Pardon gençler ben sizi böldüm"Sınıfta gördüğüm manzara ile bunu söyleyip çıktım.

Safa ve Sude öpüşüyolardı

"Deniz!" Arkamdan sesleniyolardı ama ben koşarak onlardan uzaklaşıyordum.

Vallah beklemediğim bir ikiliydi

"Deniz bi dursana! Bir şey yapıcam!" He bende yedim.

"Yav he he"

Önüme gelen bir kişinin arkasına saklandığımda dünyada yaptığım en büyük hatamı yaptığımın farkında bile değildim.

İki elimi yanlara koyarak tutuyordum. Neden böyle bir şey yaptım ki?

"Deniz?" Yukarıya baktığımda Erdem hocayı daha doğrusu komseri görmeyi beklemiyordum.

Ellerimi hemen çekerek uzaklaştım ondan hatta baya bir uzağındaydım.

"Ay özür dilerim ho-" Omzuma koyulan elle irkildim,Safa.

"Deniz hadi gel" Omuz silktim. İkimizde çok koştuğumuz için nefes nefeseydik.

"Bana ne?" Ondan kurtulduğumda yine koşmaya başladım.

"Yeter artık!" Bir anda beni tutup kendine çektiğinde bir saniye sürmeden uzaklaştım ondan.

"Napıyorsun sen!?" Affallamıştı.

"Özür dilerim de bana demin gördüklerini hiç kimseye söylemiyiceğine söz sevir misin?" Gözlerindeki umut...

Aslında hiç bir şey söylemiyicektim sonuçda bana ne ki?

"Bana ne oğlum? Sanki benimle... Tövbe tövbe" Sevinçle bana baktığında "Teşekkürler Mavi" Tam gidecekken ona sorduğum soruyla dondu "Onu seviyor musun?" Gözlerim kısıp ona baktığımda gözlerini kaçırdı resmen.

"Ha! Demek ki seviyorsunn?!" Kafasını belli belirsiz salladığında güldüm "Neyse ben cevabımı aldım gide bilirsin" 

Ona gülerek baktığımda arkadaki Erdem hocayı ve yanındaki ona gülerek bir şeyler anlatan yeni müdüre hanımı görmemle kaşlarımı çattım aynı onun gibi.

Evet yeni müdür gelmişti. Diğer müdürün neden gittiğini henüz bilmiyordum. Yakında öğrenirimde neyse.

"Mavi! Mavi! Mavi!"

"Hı" Beni dürten ve kulağımı seslenen kişiye baktığımda Selim olduğunu anladım.

"Gözlerinle yedin onu güzelim o sana bakıyor, sen ona" Malesef ki doğruydu.