Schone Schijn

Schone Schijn - deel 1

"Hey, mooie jurk", "jij ook.. uhm pak", Emma hoorde het gesprek van op een afstand, ze vond Caro haar gedrag best wel vreemd. Caro liep richting het hokje om zich om te kleden. Emma liep voorbij Vince, richting Caro. Caro was net haar trui aan het uitdoen, toen Emma opeens binnenkwam. 

"Wow", "waarom doe je zo raar tegen Vince.. hebben jullie ruzie of zo", "nee", "wat is er dan", "niks, ik wil er niet over praten", Caro klonk kort, hopend dat Emma niet zou doorvragen, maar Emma gaf niet op. "Tuurlijk wil je er over praten, jij wilt over alles praten", Caro antwoorde niet, Emma werd er wat irritant van. "Gast, zeg het gewoon", "ik wil niet mee naar Engeland", "ja dus, ga dan niet", "ik wil Vince ook niet verliezen", fuck die gast, dacht Emma. "Soms kan je niet alles hebben", "dankjewel voor de nutteloze raad", "het is toch", "maar zo simpel is het niet, ofwel laat ik Titin achter ofwel verlies ik Vince, snap je niet hoe moeilijk dat is", "je moet gewoon kiezen", "oké, waarom zeg jij dan niet wat je voelt voor Scott", "wat voor nut heeft dat, hij vertrekt op wereldreis", "wat houd jou tegen om mee te gaan, heb je een zieke oma, heb je vrienden die je niet kan missen", "ik kan jullie met gemak missen, maar omgekeerd", "trouwens waren we niet over jou bezig, of kan je de waarheid niet aan", "ik moet misschien gewoon kiezen, maar jij moet echt leren mensen toe te laten, of kan jij de waarheid niet aan", "whatever", Emma vertrok. 

Eenmaal ook zij omgekleed was zag ze Scott zijn kostuum nog hangen, waar bleef hij toch. Emma besloot naar het dak toe te gaan, in de hoop Scott daar aan te treffen.

Emma kwam toe en zag hoe Scott zijn laatste spullen nam, "ging je echt zomaar vertrekken, zonder iets te zeggen", "ik ben niet zo goed in afscheid nemen dus..", "en ik ben niet zo goed in mijn gevoelens tonen maar ik sta hier toch ook hé", "boos?", "gast, hoe duidelijk kan het zijn, ik sta hier", "ja en", "jij Scott, je betekend zoveel voor mij op vlak van vrienden en ik wil je niet kwijt..", "cute", Emma is geen knuffel persoon maar knuffelde toch Scott, het voelde voor haar zo fijn. Scott was voor haar een uitlaatklep, het was haar beste vriend, maar ze nam het gewoon vaak fout aan. De twee vertrokken samen naar de proclamatie.

Ze kwamen midden in de speech van hun directeur de zaal in gelopen, Caro's blik ging meteen naar hen toe, waren ze een koppel, een steek van jaloezie drong Caro haar lichaam door. 

"Caro kunnen we even praten", "tuurlijk", de proclamatie liep ten einde, de meiden zonderde zich even af, "jij en Scott zijn nu een koppel..", "nee hoezo", Caro keek op, "ik dacht dat", "nee seutje", "ik en Vince zijn wel gedaan, het is ook beter zo vind ik", "wat ik voelde voor Scott was vriendschappelijk.. gewoon beste vrienden, oprecht", "ah", Caro klonk heel jaloers, "seg seutje niet te jaloers eh", "nee nee", "maar ik heb wel gevoelens voor iemand anders.. meer dan vrienden", "oh.. wie", Emma besloot niet te antwoorden met woorden maar met daden, ze plaatste haar lippen op die van Caro, toen voelde alles weer perfect. "Op jou ben ik verliefd seutje", "ik op jou", opnieuw geraakte ze verstrikt in een kus. Emma loste de kus, "zullen we naar huis gaan", "mijn thuis of de jouwe", "jouw thuis..", "top", de meiden vertrokken gelijk naar huis.

Emma haar ouders waren niet bepaald het type personen die het oké zouden vinden als hun dochter met een ander meisje zou thuiskomen, voor hen kon het niet zijn dat je op hetzelfde geslacht valt, zij vinden het onnatuurlijk. 

Eenmaal aangekomen, gingen de meisjes meteen naar hun kamer, Titin en Karel waren nog op school alles aan het opruimen dus ze hadden het huis voor zich alleen. Eenmaal in de kamer, legde Emma haar handen Caro's heupen en plaatste haar lippen op de hare. De kus leek wel eeuwen te duren, tot de deur van Caro's kamer opeens open zwierde. Titin was blijkbaar in tussentijd thuisgekomen, ze schrok toen ze de twee kussend aantrof, "Caro wat moet dit voorstellen", "uhm, ik en Emma zijn uhm..", "en Vince dan", "dat is afgelopen..", "jullie waren zo goed koppel, wat ga je doen met Emma, zij is wel een meisje hé", "maakt toch niets uit", "toch niet zij..", Caro keek haar niets begrijpend aan. Titin liep de trap af terug naar beneden. 

Ondertussen lagen de meisjes samen op bed, Caro ging met haar hand door Emma's haren, ze snapten niet wat Titin bedoelde, maar zochten er niet te veel achter. Opnieuw zwaaide de deur open, dit keer was het niet Titin, maar Emma's ouders. "Emma Wolfs wie denk je wel niet dat je bent", Emma was ondertussen al recht gesprongen uit bed, "wat bedoel je", "een relatie, met een meisje?", Emma wist niet wat ze kon zeggen, al snel voelde ze een harde klap in haar gezicht, van haar moeder, ""je komt nu mee met ons Wolfs, dit is afgelopen hier", "ik blijf hier", "niets daarvan, meekomen", haar moeder nam haar polsen vast en trok Emma mee naar de auto, haar vader liep gewoon mee, Caro kon niets meer doen, ze stond erbij en keek erna.

Ondertussen was Emma thuis, haar moeder was zo ontzettend pist, haar vader viel nog mee op zich. Ze durfde geen woord uitbrengen, ze was bang, bang dat ze weer klappen zou krijgen, bang van haar eigen ouders. Emma's ouders liepen naar de keuken, "zijn we niet te streng voor haar, ze verdient haar geluk ook hé", "het kan niet", "laat hen toch doen, je zag toch ook hoe gelukkig ze waren op de proclamatie", "ja dat wel..", "awel.. laten we het gewoon toe..", Emma's moeder knikte, ze was gekeerd, gekeerd tegen haar eigen koppigheid, ze gingen bij Emma aan tafel zitten. Emma begon als eerste te praten, "ik zie Caro graag, ik ben oprecht verliefd", haar ouders brachten haar meteen het goede nieuws, ze vloog haar ouders om hun nek, "zetten we je daar terug af", Emma knikte enthousiast. 

Ze reden de straat in van Caro en parkeerde zich langs de weg, het gezin stapte uit, maar op dat kwam een andere auto de straat in gereden, hij reed snel en reed heel scheef, duidelijk te veel gedronken, een luide klap en een schreeuw van pijn vulde de straat.. Caro kwam buiten en schrok bij wat ze aantrof..