Schone Schijn

Schone Schijn - deel 2

De sirene van de ambulance vulde de straat, de man was tegen een boom heen geknald, hij had effectief te veel op.. na deze lange avond stond de zomer voor de deur, de meiden hadden er zin in!

Tijd skip van 3 maand

Caro wandelt samen met Emma naar school, ondertussen zijn ze bijna 3 maanden samen. Caro is oprecht gelukkig met Emma! Zij ook wel met Caro, allee ja, dat hoopt Caro natuurlijk. Ze is vaak weg, Caro weet niet naar waar maar ze vertrouwd haar wel.

Emma is ook wel dolgelukkig met Caro, ze weet dat ze in de avond vaak weg is en denkt dat Caro het er wel wat moeilijker mee heeft. Emma is bang dat als Caro weet wat ze in de avond doet, dat ze Caro gaat kwijt geraken en dat wilt ze niet. Ze ga redelijk vaak gaan stelen, de graffiti die ze gebruikt is net iets te duur om zelf te betalen.. toch denkt ze dat ze eerlijk ga moeten zijn met haar, voor er ruzie ontstaat..

Ondertussen kwamen ze op school aan, de sfeer in de klas zit niet zo super goed eigenlijk, sinds de relatie van Emma en Caro is er redelijk wat haat opgetreden dankzij Merel. Ze gingen in de aula gaan zitten en voelde de blikken alweer branden op hun, iedereen zat stil te lachen, Emma zag dat Caro dit geen pretje vind maar ja, zij ook niet, ze weet dat er niets aan te doen is jammer genoeg.

Einde van de schooldag was eindelijk aangebroken. Samen wandelen ze school uit, ze gingen naar Emma's studio door, onderweg nam Emma haar hand vast en liet ze Caro even stoppen. Ze keek Emma vragend aan, ze twijfelde even maar zei het dan toch. "Uhm ik moet je iets vertellen", "wat..?", "je weet ik ben vaak weg hé..", "Emma zeg gewoon wat er is..", "de graffiti die ik spuit is kei duur..", "ja?..", "ik betaal die niet, ik uhm ik steel het..", "oké, en?", "je vind dat oké?", "ja?", Emma snapte het niet maar besloot het zo te laten.

Caro trekt zich daar oprecht niks van aan, als zij het wilt doen is dat haar keuze toch? Caro heeft daar niets in mee te bepalen, dacht ze. Ze liepen verder naar haar studio, eenmaal op de studio plofte ze neer in de zetel. "Nodig ik anders Nona uit, vanavond samen te eten?", Emma knikte. Ze zijn wel goed bevriend geraakt met Nona, zij nam het wel altijd voor hen op, ze waren blij met een vriendin als haar.

Caro begon net de pasta te koken toen de bel ging, Emma deed open en Nona kwam enthousiast binnen. Ze knuffelde hen gelukzalig. Zij had haar vriendschap met Merel gebroken, ze vond dat Merel te erg was naar Emma en Caro toe maar ook omdat Merel haar niet met respect behandelde, door dat laatste wou Nona al eerder breken maar ze was bang alleen te vallen tot ze hen had.

Na een lange maar gezellige avond vertrok ze maar eens naar haar kot, ze zat samen op kot met Eline, Stephanie en Merel, ze was erg moe geworden waardoor ze vertrok . Ook Emma en Caro waren wel al vrij moe dus bleef Caro bij Emma slapen, het was ondertussen al een gewoonte geworden.

Eens omgekleed gingen de meiden naar Emma's kamer. Caro haar oog viel meteen op een klein kastje links in Emma's kamer. Het kastje was haar nog niet eerder opgevallen voorbije tijd. Caro wist perfect in welke kast wat lag, ze was altijd zeer nieuwsgierig naar alles, en na alle overnachtingen daar was het wel wat logisch. Ze wou dus weten wat er in het kastje zat, het zag er vrij oud uit ook, of ja toch al een paar jaar oud.

Emma was nog even naar het toilet dus zag Caro haar kans om eens in het kastje te kijken. Ze liep naar het kastje toe, en bukte haar. Ze legde haar hand op het klinkje van het kastdeurtje en deed het zachtjes open maar werd gestopt door Emma's luide stem, "Caro stop", ze ging naar Caro toe en deed het deurtje meteen dicht, gelukkig had Caro niet gezien wat er in het kastje zat.

Het was 5 minuten later en er was door beide nog geen woord uitgebracht, Emma was bang dat haar geheim onthult zou worden, daardoor zou ze Caro zeker verliezen anders.. Caro is bang dat Emma boos is op haar, maar eigenlijk is ze niet boos, ook gewoon bang.

Na een lange avond gingen de meiden gewoon gaan slapen, ze hadden het ondertussen al volledig uitgepraat, gelukkig.

Volgende dag werd Emma wakker, Caro lag met haar hoofd op Emma's borstkas, Emma vond het te cute dus trok snel een foto. "mhm", Caro werd wakker, ze keek Emma aan. "Goeiemorgen cutie", zei Emma, Caro glimlachte, die was nog niet goed wakker denkt Emma bij zichzelf. Ze gaf Emma een kus en stond op om haar klaar te maken voor school.

Eens op school zagen ze Scott, hij zag er echt niet gelukkig uit. Ze gingen naar hem toe, "alles oké", vroeg Caro bezorgd. Scott keek en antwoorde dat het vandaag 3 jaar geleden was dat zijn broer Bas vermist geraakte, hij is sinds die dag verdwenen en tot op de dag van vandaag nog steeds niet terug gevonden. Caro gaf hem medelevend een knuffel, hij had die duidelijk nodig. Emma troostte Scott niet, zij ging een paar stappen naar achteren, Caro snapte niet waarom maar zag dat ze er bang of zo uitzag. "Ik ga even naar de wc", zei Emma vluchtig en ze verdween weg, richting de gang. Caro vond het gek maar liet haar even.

Emma kwam toe op de zolder van het SAS, ze kwam hier vaak als ze het even moeilijk had of gewoon geen zin had in sociale contacten. Ze ging altijd op dezelfde houten bakken zitten achteraan op de zolder. In de bakken zouden nog juwelen van haar overleden tante Sam zitten, dat was wat Karel haar altijd verteld had. Hij had ze daar gezet zodat niemand er aan zou kunnen. Emma zette zich neer, leunde met haar hoofd tegen de muur en begon te huilen. Ze was kapot, kapot van haar verleden, haar geheimen, haar gevoelens,.. ze wist er niet meer mee om te gaan. Wat als iemand ooit te weten komt wat ze ooit gedaan heeft.. wat dan..