Chapter 28

23 0 0
                                    

@_@

1

2

3

4

5

6

7

8......

Gusto ko pa sanang ituloy ang pagbibilang kung ilang segundo pa kame magtititigan ni Gero. Walang kumikibo at gumagalaw sameng dalawa.

Kaya eto ung moment na literal na if looks could kill, kanina pa ako patay.

>_

Kung bakit naman kasi ako nagpauto kay Jethro na kaya kong paamuhin si Gero eh.

Kung siya nga hindi niya kaya etong kaibigan niya ako pa kaya?

Binagsak niya sa floor ung teleponong hawak niya. Siyempre nagkalas yung phone.

Poor phone...

"What are you doing here Rafaela."- kunot na noong tanong niya saken habang naglalakad....



palabas ng kwarto niya.

Takteng yan nag-walk out???

Edi natural hahabulin ko siya. >_

"Gero... What's happening to you ba? Bakit ka nagkakaganyan? Anong ginawa mo dito sa condo mo??"

Tanong ko sakanya habang hinahabol ko siya palabas.

Dumiretso siya sa kitchen, inopen ung fridge door saka kumuha ng beer.

We're just staring at each other habang umiinom siya ng beer .

Wala naman akong ibang alam sabihin.

Alangan namang i-console ko siya at sabihing kung ano man ang pinagdadaanan niya eh magiging okay lang siya at nandito ako para damayan siya.

Ppssh!!!! Hindi babae ang kaharap ko ngayon. Hindi ko siya madadaan sa mga salitang ganyan. Hindi ko siya mapapakalma sa mga salita ko lang.

Baka lalo lang siyang magwala kung sasabihin ko yun.

"C'mon I'll drive you home. Baka hanapin ka na sainyo." - hindi pa rin siya kalmado. Nakakunot pa rin ang noo niya at sinabi niya yan while grabbing his keys and not looking at me.

"It's still early. It-text ko nalang si mommy na kasama kita."

"Rafaela pwde ba not now?? Wag kang makulit. Ihahatid na kita!"

Napa 1-step backward ako sa sinabi niya. Hindi naman siya sumigaw pero may authority sa boses niya na kapag hindi ako sumunod eh ako na ang sunod na ibabato siya sa sahig.

Huhu...uwi nako!!!!! Nakakainis naman kasi si Jethro eh.


"Tara na!" - sabi niya sabay hila sa braso ko.

Syems!!!! Kakaladkarin ba niya ako hanggang sa kotse niya??


"No! Mag-usap tayo! Ano ba kasi pinagaalburoto mo ha! Anong problema mo! Sabihin mo saken." - mataas lang ang boses ko sa pagkakasabi ko niyan. Hindi ko naman siya kayang sigawan kasi sa totoo lang, natatakot talaga ako sakanya ngayon.

Pumikit siya bigla....and when he opened his eyes.

"Rafaela wag mong subukan ang pasensiya ko ngayon dahil sagad na sagad nako!!! Ihahatid na kita...."

FINDING CHANCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon