Chapter 24

17 1 0
                                    


I need to gather all my strength...

Kailangan ko ng closure...maybe all this time, I was just lying to myself na okay na ako na nagkita kame ulit ni Chance, kahit na halos hindi ko na siya kilala.

I thought, as long as nandito na siya ulit, that's all that matters.  I thought seeing him every now and then is enough.  Pero hindi pala, because I'm still continuously waiting and hoping na babalik si Chance kay Cas. Na makikita ko ulit sakanya yung best friend ko. 

Pero hindi eh....palagi ko pa rin hinahanap yung sagot sa tanong ko...bakit siya umalis ng walang paalam?


"What's wrong, princess?"

Nandito si Chance ngayon sa bahay. Hindi ko alam kung anong oras siya dumating kasi late na akong nagising, almost lunch time na.

Ang sabi lang ni mommy is kanina pa daw naghihintay sa sala, pero when he learned na I was still sleeping, nagbilin daw not to wake me up.  Haha....siguro natatandaan pa rin niyang pinakaayaw ko sa lahat na ginigising ako on a non-school day.

"Huh??? Bakit? Yeah I know, I look yuckie...kakagising ko lang kaya..." - makatanong naman toh ng what's wrong, as  if I look like a monster.  -_-

"Let's have lunch. Then we'll talk...."

Medyo kinabahan ako sa "we'll talk" niya.  Eversince kasi na nakilala ko siya as Cas, we never really had the chance to talk ng maayos at seryoso.  We never talked about what happened to us before.

Dumiretso na kame sa dining room at eksaktong naghahain si yaya ng kaldereta, favorite kasi ni Chance yan, so for sure pinagluto siya ni mommy bago umalis.

Every Saturday, kasama ni mommy ang mga amiga niya and they would go to spa.  Si Daddy naman nasa library lang, either nagbabasa ng books or nagu-update ng profit and loss analysis niya.  Medyo baligtad nga ang parents ko, si mommy may social life pa, si daddy wala...home-bound lang, unless may birthdays or gatherings with his college buddies.

Chance and I never talk while eating, either he's enjoying his kalderata, or he's saving the talk for later.  After eating, pinalabas niya kay yaya ung dala niya blueberry cheesecake. Which reminded me of the dinner me and my parents had with Gero, kasi nagpagawa siya ng special cheesecake for me ^____^

"Ya, paki sunod nalang po sa garden ha." Utos ni Chance kay yaya saka tumayo at inalalayan ako.  Hawak niya ako sa kamay hanggang sa makarating sa garden namen.  Hindi pa rin naman pala siya nagbabago, kabisado pa rin niya ang bahay, at inuutusan pa rin niya si yaya -_-

"Sige Chance isusunod ko nalang."

"Kanina ka pa ba naghihintay? Sana pinagising mo nalang ako kay mommy or yaya."

"You don't like it when I used to ask them to wake you up on Saturdays."

"Ahaha...Chance I grew up, college na tayo. It's not like highschool na pwdeng pumetiks.  Ngayon, wala ng 2nd quarter, 3rd quarter, or 4th quarter.  Kaya kahit weekends pwdeng maging school days."

"Yeah, napansin ko nga....you grew up."


Nandito na kame sa secret garden namen.  We used to hang a lot here nung time na sobrang close namen...every weekends nandito siya sa bahay. Simula Friday after school dito na kame tumatambay. We would talk anything and everything, minsan kahit nonsense pinaguusapan namen.  This place is a happy place for us...sabi nga ni daddy, sa sobrang tahimik dito sa subdivision namen, he can only hear the laughters and giggles that Chance and I would have.

FINDING CHANCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon