Beni Sev | Asker&Doktor (Askıya alındı) -> belirli bir zaman böyle kalacak

13. Dönüşten sonraki uyku

Merhaba🤍

Bölüme bir şans verdiğiniz için teşekkür ederim🤭

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın⭐️💬

İyi okumalar...

...

~hayat ölerek yaşanır~

Önümde dikilip, silahın ucunu kafama dayayan bir terörist vardı önümde.
Tam olarak ne oluyordu şu anda? Ben daha ölmek istemiyordum...

O terörist "hayatın benim elimde" diyerek geri çekilmişti ve ardından da bir silah çıkararak kafama dayamıştı.

Bunları yaparken timdekileri o sopalarla dövmeye başlamıştılar.

Onlar vuruyordu, askerler tekrardan oturur pozisyona gelip tekrardan karşı geliyordular, hiçbirşey yapmadan.

Silahı kafama dayayan terörist silahı biraz oynatarak "bu güzelliğe de yazık olacak. Beyninin ortasına bir delik oluşur ve hop, bir bakmışsın Dünyada yoksun" dedi ve güldü.
Aklı sıra beni korkutacaktı, yemezler.

İlk başta biraz tereddüt etsemde aklıma Rüzgarın uyguladığı ters psikolojinin gelmesiyle, olduğum yerden dizlerimin üstüne oturarak kafamı ne kadar korksamda, aynı Rüzgar gibi silahın ucuna bastırdım.

Kalbim çok hızlı atıyordu. Ellerime bakabilseydim, nasıl titrediğimi görebilirdim büyük ihtimalle.

Şu anda hayatımla oynuyordum resmen, ya bu hayvanda ters tepki yaparsa? Ya gerçekten sıkarsa? İşte o zaman ben bitmiş olurum. Mecazen değil, gerçekten bitmiş olurum. Belkide hayatımın bitiş noktasına gelmiştim...

Düşüncelerimi es geçip taktiğimi uygulamaya başladım.
Ona bir psikopat gülüşü göstererek aynı Rüzgar gibi "yiyorsa sıksana" dedim, göz temasını kesmeden.

Hadi bakalım Rüya, ya bu işin içinden sağ çıkarsın, yada hiç çıkamazsın, kaderine bağlı.

Rüzgar dövülmesine rağmen silahı tutan teröriste bağırarak, sinirle şu sözleri söyledi, "bana bak lan, senin o silahını alır, g*tüne sokarım. Anladınmı beni?!"

Bakışlarım ona dönerken inatla ayağa kalkmasına şahit oldum.
O kalkmaya çalıştıkça üç kişi birden sopalarla karnına, ayaklarına, kollarına veya başına vurmaya başlıyordu. O ise daha da gaza gelip ayağa kalkmaya çalışıyordu, tekrar ve tekrardan.

Alnımdaki silahın çekilmesiyle bakışlarım o teröriste döndü.

Yavaş adımlarla Rüzgarın yanına gitmeye başladı.
Ne yapacaktı ki ona? Neden birden ona gitmeye başladı?

Gözlerimi sağımdaki askerlere döndürerek onların haline baktım.

Hepsinin yüzlerinde kan vardı.
Bazıların ya dudağı patlamıştı, yada kaşı.

Onlara tekmeler atılırken bana bişey yapılmamıştı, çok şükür şimdiye kadar.
Sadece bir silah vardı o da geçti sanırım.