JUSTİN BİEBER HİKAYELERİ

HİÇ OLMAMALIYDI

3 gün sonra

Emily makarna sosundan bir kaşık aldı ve tadına baktıktan sonra biraz daha tuz ekledi.O sırada içeri Ryan girdi.

Yavaşça yanına gitti ve ellerini beline doladı.Burnunu boynuna yaklaştırdı.Emily'nin kendine özgü kokusunu çok seviyordu.

Emily derin bir iç çekti;

''Sally ne yapıyor?''

''Ağlıyor.''dedi Ryan ve iç çekti.Bu durum ikisinide rahatsız ediyordu.O sırada telefon çaldı.Emily Ryan'ın yanağına hızlı bir öpücük kondurup telefonunun yanına gitti.

''Hey Chaz.''Emily bunu dediğinde Ryanda bakışlarını ona çevirdi.

''Sally sizde mi Emily?''

Emily sesini biraz daha inceltti.

''Evet...''

''İyi mi?''

''Sürekli ağlıyor.''

Chaz derin bir nefes verdi ve burnunu çekti.Emily kısa bir süreliğini ağlıyor olabileceğini düşündü.

''Onu almaya geliyorum.''

''Chaz neler oldu?''

''Uzun hikaye, ama anlatabilirim.''

---------------------

Sally'nin ağzından

''Sally hadi gel!''

''Tamam!''

Güçlükle çıkan sesimi duyabilmesi için biraz daha zorladım.Alt tarafları kızarmış olan gözlerimi tekrar sildim ve aşağı indim.

''Bolonez soslu makarna yaptım.En sevdiğinden.'' dedi Emily.Emily'nin son zamanlarda büyük bir patlama yaşayan aşçılık yeteneği karşısında hepimiz şaşırmıştık ama bu biraz fazlaydı.

''Saol hayatım.''

Masaya oturmadan önce kendime bir bardak kola aldım.Daha sonra Ryan'ın karşısındaki sandalyeye yerleştim.

''Sally, Chaz ile tekrar denemeyi düşünmüyor musun?''

''Bilmiyorum Emily gerçekten aklım o kadar karışıkki...''

''Gerçekten durum bu kadar kötü mü?'' dedi Ryan bu sefer sıkıntılı bir ses tonuyla.

''Evet.Yapıcağımı bilmiyorum...''ben bunu dedikten sonra Ryan telefonuna baktı ve ayağa kalktı.Odadan çıktı ve gözden kayboldu.

''Neden peki? Yani neden geri dönmek istemiyorsun?''

''Bilmiyorum sadece...Chaz'i çok seviyorum.Ama karşılıksız olduğunu hissediyorum.Yani sanki hep aramızda eksik olan bir şey var...''

Makarnamdan bir çatal daha aldım.

Bundan sonrasını bunun ile okuyun:

''Ayrıca artık devam edicek gücüm kalmadı...''

Daha sonra arkamdan gelen ses yemeğimi boğazıma dizdi.

''Bende ikimize yetecek kadar var.''

Kafamı çevirmemle Chaz'i gördüm.

''Burda ne işin var?''

''Özür dilemek için geldim.''

''Gelmeseymişsinde olurmuş.'' dedim ve ayağa kalktım.Koltukların yanına giderek büyük olanın üstünden çantamı aldım.O sırada Chaz'de masaya bıraktığı kendi arabasının anahtarlarını aldı.