- Natsu... Daha fazla zorlama... Kırılmayacak...
- Kırılacak! Kırılmak zorunda! Lucy beni bekliyor!
Natsu saatlerdir zindanın parmaklıklarını yumrukluyor/tekmeliyordu ama hiç bir şey değişmiyordu.
Natsu:
- Lanet Olsun! Bu zindan Gray'e benziyor! Çok inatçı ve pislik!
- Gray?
- Heh?
- Acaba loncadan birileri biz bulmaya çalışıyor mudur?
- Ben nerden bilebilirim?
- ... ?!
- Ne oldu?
- Bir şey... Bize yaklaşıyor...
- Heh?
Gerçekten de koşuşturan bir grup insanın nefes alıp verişleri o boş koridorlarda çok net duyuluyordu.
- NATSU-SAN!
- WENDY! MINNA!
Happy ayrı bir mutlu olmuştu:
- CARLA!
Erza:
- Siz niye buradasınız?
- Asıl siz niye burdasınız?
- Seni ve Lucy'i bulmaya geldik.
Gray parmaklıkları dondurdu. Sonra bir tekme attı. Hepsi tuzla buz oldu. Natsu:
- SONUNDA ÖZGÜRLÜK!~ Siz nereye ko- !!! Doğru! Michelle!
- Michelle? O da mı burada?
Natsu bir çırpıda olanları anlattı. Bitirdikten sonra koyu bir sessizlik oldu ve Natsu grupta bir kişinin fazlalık olduğunu farkettim. Grubun arkasında Layla'yı gördü:
- Lu...cy...??...
- B-Ben Lucy değilim. Adım Layla. Lucy'nin annesiyim.
- NANI ?! AMA ÇOK BENZİYORSUNUZ ! Bekle... Senin ölmüş olman gerekmiyor mu?
Happy:
- Natsu! Yoksa...!
- Evet... O bir... ZOMBİ !!!!!
Erza ikisinin kafasında da neredeyse iz bırakacak bir yara açtı:
- Biraz kibar olun be?! Hem o Lucy'nin nerede olduğunu biliyor.
İkisi de gözlerini kocaman açıp Layla'ya baktılar:
- VALLAHA MI?
- Evet... *kızarır*
-HADİ GİDELİM ORAYA! DEĞİL Mİ HAPPY!?
- AYE ?!
- Ama size söylemediğim şey, Lucy'e yapmaya çalıştığı şey -------
- NE ?!?!?!?
