𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

21. Bölüm

♫: Paper Rings - Taylor Swift

Alice'in anlatımıyla

Sabah erkenden uyandım. Saate baktım. 07.30'u gösteriyordu. Yatağımdan kalkarken yanımdaki komodinde bir şey gördüm. Bir kağıt. Üstünde "Alice'e" yazan bir not.

Merakla kağıdı elime aldım. Önüme gelen saçlarımı arkaya itip kağıdı açtım.

"Acilen konuşmamız gerek. Uyandığın anda arka bahçeye gel."

-Adel

Adel böyle yazınca dahada merak etmiştim. "Ne olabilirki?" Diye düşünmeye başladım. En sonunda yataktan çıktım ve banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım ve her gün yaptığım rutin işlerimi hallettim. Cübbemi de giyip banyodan çıktım. Gitmeden Hermione'yi uyandırsam iyi olurdu.

Alice: Hermione. Uyan.

Hermione yavaşça gözlerini açtı. Eliyle gözlerini ovuşturdu ve yeni uyanmış sesiyle konuştu.

Hermione: Hayrola, erkencisin?

Alice: Bugün öyle oldu işte. Adel beni acilen çağırıyormuş onun yanına gidiyorum.

Hermione: Ne oldu acaba? Neyse sen git öğren bakalım neymiş bu sabahın köründe söylenmesi gerekecek kadar önemli şey.

Alice: Hadi gidiyorum ben sen de hazırlan, Büyük Salon'da görüşürüz!

Dedim ve hızlıca odadan çıktım. Şatodan ayrıldığımda arka bahçeye doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Sonunda Adel'in yanına ulaşmıştım. Gerginlikle beni bekliyordu ve hızla bir arkaya birde öne doğru yürüyüp duruyordu. Beni gördüğünde sanki Cedric'le sevgili olmuşçasına sevinmişti. (🤭)

Adel: Ah Alice, sonunda geldin. Bu durumu birileriyle paylaşmam gerekiyor artık.

Alice: Hangi durumu? Beni sabah sabah çağırdığına göre aşırı önemli bir şey olmalı. Söyle hemen aşırı merak ettim.

Adel: Evet, aşırı aşırı aşırı önemli. Of, daha kendim bile kabul edemedimki bu durumu sana nasıl açıklayacağım? Ama kendimde kabullenebilmem için birileriyle paylaşmam gerek. Ve bunu yapabileceğim tek kişi sensin...

Alice: Korkmaya başladım artık söyler misin?

Adel: Of!

Alice: Adel, haydi...

Adel: Tamam, tamam. Söylüyorum...

Merakla yüzüne baktım.

Adel: Sakinim, söyleyeceğim...

Adel defalarca nefes aldı ve verdi, tam söyleyecekken sustu. En son bunu yapamayacağını anladım ve araya ben girdim.

Alice: Yok sen böyle giderse yapamayacaksın bunu. Bak benim bir fikrim var: Ben ne zaman bir şey söyleyemeyecek olsam bir anda söylerim ve biter. Böylece yarım saat gevelerken hissettiğim gerginliği daha az seviyeye indiririm. Sen de öyle yap, ne dersin?

Adel: Sanırım öyle yapmam gerekiyor. Peki, bir anda söyleyeceğim.

Alice: Evet, yapabilirsin.