Yandere!Kny x reader | Yandere Demon Slayer

s1 b11-Tsuzumi Mansion

Bu sarışın çocuğu hatırlıyorum. Bana son seçimde bana bakan adamdı!

Bir anda bana baktı.

"Sensin!" Sarışın çocuk çığlık atarak bana sarıldı ve ağladı. "Sonunda seni buldum! Evlen benimle lütfen!"

"Ne?!" Tanjiro çığlık atarak çocuğu benden uzaklaştırdı. "Biraz saygı göster! Onu tanımıyorsun bile!" Onlar birbirleriyle kavga ederken bende genç kadının yanına yaklaştım.

"Sorun için özür dilerim hanımefendi." Selam verirken dedim.

"Ah, sorun değil. Şimdi gidiyorum o zaman." Yürümeye başlarken dedi.

"Güle güle." El sallayarak dedim, ardından yere yatırıldım.

"Hayır o benim!! Evlen benimle, ölmeden önce benimle evlenmelisin!!" Az önceki çocuk sırtımda ağlayarak bana baktı.

"Onun üstünden çekil!!" Tanjiro kızgınlıkla söyledi.

"Sorun değil Tanjiro." Kalkarken dedim. "Sen kimdin?"

"Zenitsu Agatsuma! Seni final seçimlerde gördüm. İblisler tarafından öldürülmekten çok korkuyordum ama sen beni o cehennem çukurundan kurtardın. Seni görmek bana güç veriyor tanrıçam!" Tanjiro ona yumruk atmak için hazırlandı ama aralarına girdim.

"O halde bizimle gelebilirsin, serçen aynı görevde olduğumuzu söyledi." Çocuk bana mutlu bir şekilde gülümsedi.

"B-bak arkadaşın bana bakarken çok korkutucu görünüyor! Sanırım benden nefret ediyor." Daha çok ağlarken söyledi.

"Lütfen görevinize koşun! Lütfen görevinizin bulunduğu yere koşun!" Tanjiro'nun kargası söyledi.

"Ah konuşan bir kuş!" Ben ve Tanjiro onu görmezden geldik ve ellerimizi birleştirdik ve görevimize doğru koşmaya başladık. "Hayır! Beni bekle tanrıçam!"

Konağa vardığımızda yan tarafta bir çift çocuk gördük.

"Siz ikiniz iyi misiniz? Burası sizin eviniz mi?" Çocuklara yaklaşırken dedim.

"Hayır hanımefendi, canavarın evi burası! Ağabeyimizi götürdü, biz de onu buraya kadar takip ettik." Dediler. Bir anda köşkün pencereleri açıldı ve yere birisi düştü. Tanjiro ona yaklaştı.

"Ölmüş." Dedi Tanjiro. Titreyen çocuklara baktım.

"Bu bizim kardeşimiz değil hanımefendi, farklı bir kimino giyiyordu." Büyük kardes söyledi.

"Peki o zaman ben gidiyorum." Konağa doğru yürürken dedim. Tanjiro Nezuko'nun kutusunu yere bıraktı ve çocuklara dikkat etmelerini söyleyerek beni takip etti. Zenitsu bizi malikaneye kadar takip etti.

İçeri girdikten sonra döndüğümde çocukların haorimi yakaladığını gördüm. "Kutudan sesler geliyordu."

Onlara cevap verecektim ama bir anda bizi ayıran iki kapı açıldı. Yalnızdım. Malikanede yürümeye başladım ta ki bir ışık görene kadar. Bir figür bana bakmak için dönüp baktı.

"Merhaba, sen de mi iblis avcısısın?" Domuz maskeli adama doğru yürürken dedim.

"Adın ne?!?" Haori'mi kaparken dedi.

"Y/n."

"Y/n, ben Inosuke! Dağların kralı. Artık benim insanımsın. İlk emrin olarak burada yaşayan şeytanı yok edeceğiz." Sonra beni yakaladı ve malikanenin içinde koşmaya başladı. Sırtında ben varken duvarları kırdı.

"Y/n!" Tanjiro şaşkınlıkla çığlık attı.

"Geri çekilin! Ben ve insanım sizi yok edeceğiz." Beni dikkatlice yere yatırıp kılıcını çıkarırken dedi.

」。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。「

Kitabı cidden yazalı 2 ay falan oldu ve şimdiye kadar 710 kişi okumuş çok teşekkürlerrrr🤩

Bu aralar pek yeni bölüm yayımlayamadım sorry çünkü isleeim vardı.