As the sun cast its golden rays upon the cobblestone streets, Satashi and Yvaine strolled side by side through the alley of Lhandra market. The air was alive with the scent of exotic spices, the chatter of merchants, and the occasional burst of chimney smokes.
Sa kanilang tahimik na pagpapatuloy ay unti-unting nabawasan ang ang mga makalumang gusali na nasa kaliwang bahagi. Napalitan ito ng isang malawak na daan. May harang duon at ilang mababang puno.
Kitang-kita duon ang papalubog na araw. Naruon ang malawak na kagubatan kung saan makikita ang nagtataasang mga puno. Pero dahil nasa mataas na parte sila ay nasa baba naman ang gubat. Kasunod ng gubat ay malawak na patag kung saan ay nabibilang lamang sa mga darili ng kamay ang mga puno. Sa dulo nito ay ang imahe ng malaking araw.
May ilan ding galing sa academy ang nakikitanaw sa napagandang tanawin. Bihara ang tao sa oras na iyon marahil ay dahil na rin sa lamig ng simoy ng hangin.
“This place is a tourist attraction. It can melt anyone's heart. No matter how much cold and hard it is. Most people who wants to think while looking at this landscape. Isn't this great?" ani Yvaine at pansamantalang ipinatong ang kaniyang mga braso sa railings habang magkasalikop ang mga kamay.
Lumapit naman sa kaniya si Satashi ngunit tumayo lamang ito. Hindi mababasa ang emosyong nasa mga mata niya o kung meron nga bang laman ito.
“Kyril probably wanted to come with us." dagdag pa nito.
“Tell me, Satashi," wika muli niya habang nakatingin pa rin sa harap. “What exactly is your reason and you choose to study in Lalchandra? We— My and Kyril's were to learn how to get strong and then after this year, were gonna go back home. To our tribe." wika nito at tumingin kay Satashi bago sumandal patalikod sa railings.
“Nothing. It's nothing. . . Yvaine." she replied using her soft and breathy cold voice while looking directly into Yvaine's eyes.
“hmm...." nasabi na lamang nito at matapos nun, umihip ang hangin. Tinangay nito ang maikling buhok ni Yvaine at mahabang buhok ni Satashi.
“Well then, let's get to our business already. It's cold outside. I should've wore a jacket." wika ni Yvaine at naunang maglakad. Naka-suot lang kasi siya ng isang pulang sando at hanggang tuhod na maong kaya nakakaramdam siya lalo ng lamig.
“Hm." maikling tugon ni Satashi at susunod na sana ngunit biglang humangin ng mas malakas pa sa kanina.
Mula sa pagkakahrap sa direksyong pinupuntahan ni Yvaine ay napalingon siya sa kaniyang likod kung nasaan ang lumulubog na araw. She was directly looking at the part where the sun is setting. Hindi man lang rume-replika sa mga mata ni Satashi ang liwanag na iyon.
LUMABAS ang dalawa sa isang maliit na tindahan bitbit ang apat na supot ng kanilang pinamili. Hindi naman ito ganun na kalaki ngunit hindi kasya ang lahat sa iisang lalagyan.
“Let's hurry up and go back inside the academy. It's dangerous outside when the night falls." wika pa nito at duon ay nagpatuloy na nga sila sa paglalakad.
Habang patungo sa academy, hindi maiiwasang mapadaan sila sa isang tahimik at walang katao-taong kalsada. Medyo basa rin ang sementong kalye marahil ay dahil sa pag-ulan kanina habang sila ay nasa loob ng convenient store.
Habang tinatahak ito at tanging ilaw lamang ng mga poste sa gilid ang nagbibigay liwanag sa paligid, hindi nakatatakas sa kanilang mga pandinig ang kakaibang kaluskos. Sabay silang napatigil.
BINABASA MO ANG
RED TAINT (On Hiatus)
FantasySatashi Cynzia was forced to live a life without freedom or a taste of happiness and humanity after her mother and father's death. Her parents were murdered for daring to protect her from the unknown enemies. Without remembering anything, she found...