🌊DENİZ FENERİ

🌊Lucas Kim🦈

    Defterde hiçbir şey yazmıyordu, bu kızları üzmüştü, defterde o yabancı ile ilgili bir şeyler olduğunu sanmışlardı. Mabel hala şaşkındı, elindeki çantanın şokunu atamamıştı, çok merak ediyordu fakat bir o kadarda korkuyordu. Scarlett bunu fark edince hiç vakit kaybetmeden Mabela sordu:

🦋: Mabel seni bebekliğinden beri tanıyorum, istersen çantayı ben açabilirim.

🐥: P-peki.

Mabel bunu söyledi ve çantayı nazikçe Scarlett'a verdi. Scarlett'ın merak duygusu iyice artmıştı, yavaşça çantanın fermuarını tuttu ve sağa doğru çekerek çantayı açmaya başladı. Çanta açık olmasına açıktı, Scarlet ve Mabel'ın şu anda tek yapmaları gereken şey, çantanın gözlerini birbirlerinden ayırmaktı. İki arkadaş da birbirlerine baktı, hiç konuşmuyorlardı. Mabel Scarlett'a yaklaştı, çantayı yavaşça tuttu, derin bir nefes aldı, gözlerini sımsıkı kapatmıştı, çok gerilmişti ama kendine güveniyordu. Bu korkusunu yenmeliydi, bunu biliyordu, artık aklında ne düşündüyse gözlerini iyice sıktı, çok hızlı ve derin nefesler almaya başladı ve çantayı hızlıca açtı. Çanta açılır açılmaz büyümeye başladı. Scarlett korkuyla çantayı fırlattı, çanta büyüdü, büyüdü, büyüdü... Kızların bellerine kadar bir mesafeye gelince çantanın büyümesi durdu. Kızlar çok korkmuştu, çantanın sırta takma kısmında oldukça  büyük kırmızı bir düğme vardı, kızlar çantayı tuttu ve çantanın içine doğru baktılar, çantanın en üstünde yabancının çantaya koyduğu zarf vardı. Geri kalanında oldukça fazla konservedir, krakerdir, şudur, çikolatadır ve benzeri şeylerle ağzına kadar doluydu. Kızlar birbirlerine baktı, Mabel zarfı kararlıca eline alıp açtı. İçerisindeki katlanmış kağıdı aldı ve yavaşça açtı zarfta aynen şunlar yazıyordu:

"Merhaba öncelikle ismim Lucas, benden korkmanızı istemem, kötü bir niyetim gerçekten yok, sadece arkadaş olmak istiyorum, benim ile arkadaş olursanız size yardım ederim."

Kızlar şaşkın ama mutlu bir şekilde zarftan kafalarını kaldırıp birbirlerine döndü ve deliler gibi gülmeye başladılar. Lucas'tan çok korkmuşlardı, bu zarfta yazanlar onları çok rahatlatmıştı. Lucas'ı sevmeye başlamışlardı, fakat nerden bilebilirlerdi ki Lucas'ın asıl niyetini. Kızlar hala deliler gibi gülüşmeye devam ederken arkalarında Lucas'ın ta kendisi belirdiverdi.

🦈: Tekrar merhaba kızlar!

Kızlar bu sefer Lucastan korkmadı, yavaşça arkalarını döndüler.

🐥🦋: Merhabaa!

🦈: Ben de insanım çok acıktım, hadi bir şeyler yiyelim.

🐥🦋: Olur.

Lucas bu sefer yüzünü hiç göstermeden konuşmuştu ama kızlar bunu pek takmadı . Örtüyü serdi ve yemekleri dizdiler. Lucas da onlara elinden geldiğince yardım etti. 10 ila 15 dakika sonunda üçü de örtünün üzerine oturdu. Mabel bir şeyler yemeye başladı, Scarlet sadece bir lokma yemişti, elinde çilek reçelli sandiviçiyle Lucas'ı izliyordu. Lucas ise sanki donmuştu, ne hareket ediyor ne yemek yiyordu. Scarlett'ın ilgisini de işte bu çekmişti. Lucas'a bakmaya devam ettikçe nefes aldığından bile emin olmamaya başlamıştı.

🦋: Lucas!

Dedi Scarlett, fakat Lucas'ta tık yoktu Scarlet bu sefer daha gür bir ses ile:

🦋: Lucasss!

Dedi Lucas yine hiç tepki vermedi. Mabel da endişelenmeye başlamıştı. Scarlett nazikçe Lucas'ın omzuna dokundu. Lucas birden çok irkildi, korktuğu belliydi, kafasını Scarlett'a çevirdi.

🦈: Scarlett lütfen bana dokunmayın!

🦋: Tamam çok özür dilerim, bir an öldüğünü sandım da ve şey ben sana ismimi söylediğimi hatırlamıyorum ama.

Lucas gerildi Mabel'ın ağzı doluydu, elini ağzına götürdü ve konuşmaya başladı.

🐥🫢: Gerçekten Lucas sen bizden ne saklıyorsun? ? Sen bir insan mısın? Neden yüzünü hiç göremiyoruz?

Mabel bunu der demez Lucas kafasını öne eğdi Scarlet ise Mabel'a döndü ve garipçe sus dermişçesine yüzünü büktü Mabel bunu anladı.

🐥: Ya da boşver gelecekte yüzünü gösterirsin belki hem.

Dedi ve yemek yemeye devam etti. Lucas derin bir nefes aldı ve maskesini tam ortasından tutup çekti. Maske yırtılmıştı, kızlar şaşırmıştı. Lucas'ın yanağında çok büyük ama kapanmış bir yara izi vardı.  Lucas bu sefer de şapkasını ucundan tuttu ve serçe çıkarttı Scarlett ve Mabel şaşkın gözler ile Lucas'ı izliyorlardı. Lucas'ın yüzü çok güzeldi, masmavi gözleri, mükemmel bir yüzü vardı. Kızlar şaşırmıştı, Lucas'ın çirkin olduğu için yüzünü sakladığını düşünüyorlardı. Lucas'ın böylesine yakışıklı olması onları haliyle şaşırtmıştı. Lucas kafasını kaldırdı, sarı saçlarını eliyle arkaya taradı ve tekrar konuşmaya başladı.

🦈: Sizden bir şeyler gizlemek istemem ama zorundaydım.

Cevabını verdi, kızlar bunu beklemiyordu. Mabel lokmasını bitirdi ve konuşmaya başladı.

🐥: Yüzündeki yara izi yüzünden mi?

Lucas evet anlamında kafasını ileri öne doğru salladı ve ortamda çok büyük bir sessizlik oluştu. Herkes yemeklerini yedi ve ayağa kalktı. Lucas kızları yanına çağırdı, iki arkadaş da Lucas'ın karşısında duruyordu, Lucas gülümsedi  ve iki elini iki cebine atıp iki kağıt çıkarıp kızlara uzattı. Kızlar kağıtları aldı, iki kağıdın da birbirinden hiçbir farkı yoktu.

🦋: Lucas bunlar nedir?

🦈: Bir şey değil yaa, hem bu arada gidince defteri açmazsanız küserim bakın.

Deyip sırıttı, kızlar şaşkınlıkla birbirlerine baktı.

🦋: Lucas sen neyden bahsediyorsun hem defter neredekiii?

Lucas iki elini kapatıp açtı ve ellerinin birinde defter belirdi, Mabel korkuyla Scarlet'a sarıldı, Lucas yavaşça defteri Sacarlet'a uzattı, Scarlett defteri aldı.

🦈: Evet şimdi ayrılıyoruzzz.

Dedi Lucas. Mabel Scarlett'ı istemeye istemeye bıraktı. İkisi de yine Lucas'ın tam karşısında yan yana duruyorlardı. Lucas bu sefer de:

🦈: Şimdi size verdiğim kağıtların olduğu elini kaldırın.

Dedi. Kızlar korkmuştu, yavaşça kağıtların olduğu ellerini kaldırdılar.

Lucas iki kolunu kaldırıp:

🦈: Hadi azıcık sihir katalım işin içine!

Dedi ve elini garip ve normal bir insanın yapamayacağı bir pozisyona sokup "Puf " dedi. Lucas bunu der demez her tarafı pespembe bir duman kapladı. Kızlar hiç bir şey görmüyordu. Mabel ağladı ağlayacaktı. Bu bir süre böyle devam edince kızların başları deliler gibi döndü. İki kız da aynı anda yere yıkıldı. Tam o sırada dumanlar bir anda kayboldu. Lucas ortalıkta yoktu. Kızlar hem korkmuş hem de Lucas'a çok kızmışlardı iki kız da dikeldi ve önce birbirlerine sonra da etraflarına baktılar bir evdelerdi. Dışarıda deliler gibi yağmur yağıyordu. Beş dakika önce kapkaranlık olan hava, bu sefer yağmura rağmen oldukça açıktı. Kızlar şaşırmıştı ama evin sahibinin Lucas olduğunu düşündükleri için pek sorgulamadılar. Evi gezmeye başladılar ev çok garip bir evdi. Sanki bir insanın değil de bir varlığın eviydi, evde ne mutfak vardı, ne tuvalet. Ev büyük olmasına çok büyüktü ama korkutucuydu kızlar korkuyorlardı. Bir anda Scarlett yere yıkıldı. Mabel zaten korkuyordu artık daha da korkmaya başlamıştı. Tam bu anda Lucas belirdi. Lucas belirir belirmez evin ışıkları yanıp sönmeye başladı. Mabel yere oturdu, Scarlett'a sarıldı. Scarlett tam baygın değildi, anlaşılan o ki bu maceralarda Scarlett çok yorulmuştu. Susmuştu, Lucas yavaşça eğildi, yüzünde yine hiçbir şey yoktu, yüzü gözüküyordu. Mabel kafasını Lucas'a çevirdi, titreyen bir sesle:

🐥: N-Nesin sen beee!!!

Diye bağırdı Mabel. Lucas gülümsedi ve ardından da gülmeye başladı.

🦈: Amannn zaten öleceksin bilmende hiçbir sakınca yok.

Dedi ve cebinden bir çakı çıkartarak Mabel'a doğru tuttu.

🦈: Tamam tamam, vakti geldi ben aslında bir r-

Evet bu bölümün de sonuna geldik. Öteki bölümlerde görüşmek üzere hoşçakalın .👋🏻