Creating our Lovestory (Creating Series #1)

Page 3

Creating our Lovestory

WARNING: RAPE

Read at your own risk.

********

Ysabella Gwynette

Nang matapos ang event ni Javie, Lucian insisted on driving me home kaya hindi na nakapalag ang mga kapatid ko. Silence filled his car dahil wala sa'amin ang nagsasalita. 

"Bella," napalingon ako sakanya ng tawagin niya ako. 

Nag aalala parin kaya siya? Mukha naman siyang nagaalala dahil halata sa mata niya.

"Okay na 'ko, Lucian. Thank you, ah?" mahinang sabi ko. Bakit pag dating sakanya laging nawawala yung tapang ko? The walls I built for years to cover my fear and insecurities..lahat ng 'yun naglalaho kapag si Lucian na ang kaharap ko.

"Bakit ka takot sakanya? Did he do something wrong? Sabihin mo s'akin prinsesa.." He stared at my face like I was something he missed for years. Tila ba isa akong bagay na gusto niyang yakapin at hindi na pakawalan. Kitang kita sa mga mata niya ang pag aalala at takot.

Instead of answering, I just closed my eyes and tried to calm myself. He can't see me like this. 

"Bella ko," Is he crying? Oh my gosh. Lucian Sandejas is crying?! 

"Prinsesa ko... S-sorry..." Lord, bakit niyo po ba 'ko pinapahirapan? Alam niyo namang ayaw kong umiiyak 'to eh! 

"H-hindi ikaw.. h-hindi mo kasalanan kung bakit ako tinaboy nila m-mommy.. Bella ko, b-bakit.. bakit 'di mo sinabi? hmm?" I froze on my seat. A-alam niya? P-paano?

"Mahal, d-dapat ako yung.. yung saktan mo.. bakit.. b-bakit 'di mo sinabi.. kaya ko naman ilayo ka kay K-kenji.." He knows.. How? 

Naramdaman ko ang bigla niyang pagyakap sa likod ko at ramdam ko rin ang luhang tumutulo sa balikat ko

"Kaya ka b-ba nanginginig n'on? Bakit mo t-tinago.. B-binaboy niya p-prinsesa ko..yung.. yung m-mahal ko.." napapikit ako ng mariin dahil pati ako ay umiiyak na. 

Papunta ako sa bahay ni Lucian dahil birthday ni Papa Louie kaya mag cecelebrate kami.
"Oh? Ang aga mo naman ata Kuya Kenji?" tanong ko kay Kuya Kenji na pinsan ni Lucian sa mother's side.

"Nakita mo si Lucian? Sabi niya kasi dito na kami magkita." umiling lang ito sa'akin at lumapit para umakbay.

"Baka nasa taas. tara, check natin?" tumango ako at kumanta kanta habang paakyat sa hagdan.

Kuya Kenji is like a brother to me kaya naman gan'on din ang respeto ko sakanya.

"Wala naman siya dito, Kuya! Baba na tayo ulit." bababa na sana ako nang hilain niya ako papasok sa isang kwarto.

He looked at me like I was some sort of prey. This is not good. I'm feeling uncomfortable na.
"Kuya, tara na! Kanina pa tayo hinahanap.." Lumaki lang ang ngisi niya at unti unting lumapit sa'akin.

"K-kuya what.. what are you doing?" He started removing his shirt and threw it on the floor. I gulped harshly. No.. Please.

"Princess..hmm... you think you can shout?" he placed his palm on my mouth to stop me from shouting and aggressively sniffed my neck. 

"Lucian isn't here.. Bakit ba baliw na baliw ka sakanya? I'm here, princess. Akin ka." Napapikit ako ng mariin dahil nararamdaman ko na ang kamay niyang tumataas sa bandang bewang ko.

Gusto kong umalis pero wala akong lakas.. Unti unti ng pumatak ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan.

Luci, help me... Please...