My Fox -{Jeongbin}-

angst final

Bu bölüm sanırım aşşşşşşşşırı kısa olacak kb yeni fic için hazırlıklara başlafım falan bitsin de kurtulim amk şu vicdan. Bide ben nasıl tamamlatıcam kitabı? neyse 3-5 kelimelik bölüme geçelim

☆☆☆☆☆

Jeong ile CB artık iyice yaşlanmıştı. Chan ölmüş seungmin ölümümün kahrını çekiyorsu. Sürekli içiyor "intihar edeceğim, kendimi öldüreceğim" falan diyordu.

Minho ise komadaydı jisung da onun yanındaydı. Jeongin changbin ile ölümünün yaklaştığının ikisi de biliyordu. İkilinin her günü ölüm, ayrılık korkısu her gün öncekine göre kat ve kat artıyordu.

Eunsang ile yonjee ikisi de diğerleri kadar olmasada yaşlanmıştı ama ikisinin de yaşlılık ve ayrılık korkusu yoktu. Artık onlar da evliydi. Ve bu ikili jeongbinin kardeşi gibiydi. Bunları boşverin şimdi ileri zamana gidelim.

Yine günlerden bir gün jeongin uyanmıştı. Kocası için kahvaltısının hazırlamış onun uyanmadını bekliyordu. Saat akşama geliyordu, changbin uyanmıyordu, merak içini kaplıyordu. En sonunda yanına gitti jeongin. Baktı kalkmıyor adarı ambulansı. (Kafiye yapıyorum şdmdmddm (hiç gülmedim biliyormusunuz))

Birkaç dakikaya ambulans geldi hastaneye kadırıldı. Ve o acı haber; changbinin nabzı atmıyordu. Bütün dünyası başına yıkıldı jeonginin. O an ne yapacağını bilmiyor sadece yerde diz çöküp hafifçe ağlıyordu. Ne yaparsa yapsın artık geri gelmeyecekti.

Jeonginin zor bela evine getirdiler ama kendi haline ayakta bile duramıyordu. Geniş evin içinde ağlıyor sadece etrafına bakınıyordu. O yoktu. Changbin yoktu. Ömrü hayatı boyunca istemediği şeyi yapmayı düşünüyordu. Zaten o ölmüştü yaşamın anlamı kalmamıştı.

Üst kata kendi odalarına çıktı. Son kez changbinin kıyafetlerini kokladı. Onun kıyafetleri elindeyken mutfağa koklaya koklaya gitti. Şu an kararı kesindi, kendine kıyacktı. Eline bir bıçak aldı ve sıkıca kavradı. Derin bir nefes aldı ve kendine sapladı. Çıkardı ve tekrar sapladı. Fakat ölmüyorsun. Yine çıkardı boynuna ve kaldı ne sapladı. Kararına gözleri ile hayatı son buldu.

Birkaç saat sonra

Jeongin bılunmuş be hastaneye kaldırılmıştı. (Ağladığım için yazamıyoeum kb) Fakat olmaması gereken bir şey olmuştu. Changbin. Gözlerini aötı ve hastaneden ayrıldı. Jeonginin ölüm haberini alınca aynı jeongin gibi dünuadı başına yıkıldı. Aynı şeyi yapacaktı. Ne de olsa karısıydı p olmadan hayat yaşamaya değmezdi.

Changbin evine gitti. Heryer kan içindeydi. Çünkü jeongin mutfakta bıçağı aldıktan sonra yanlışlıkla elini kesmişti. Yatak oldaları leş gibi kokuyordu. Changbin farklı bir teknik kullanarak bir halatı tavana bağladı ve ucuna halka şeklini verdi. Alyına sandalye aldı, ipi boynundan geçirdi. Sandalyeyi hafifçe itti birkaç çağrediz çırpınıitan sonra o da hayata gözlerini yumdu.

Artık tamamen birliktelerdi. Ne ölüm ne ayrılık bağlatını koparamazdı . Artık istedikleri her şeyi yapabilirler diye, özgürdüler. Bundan sonra yaptıkları şeyler insanlar mutlu edip aşıkları birleştirmekti.

Sandalye devrildi ömür bitti.

Kelimeler yazıldı kitap bitti.

Bunlar kitabın son sözleriydi.

<33

Kitap bitti. Şu an ruh halimi yandıtan bir bölüm oldu ouf ben de intihar etmek istiyorum. Nedenini sorgulamayın lütfen. Kendime yaptığım fancamı koyuyorum ve kitabı bitiriyorım. İyi günler