Bu bir askerî kurgudur.
+18 durumlar yazılacaktır ( sadece cinsellik olarak değil, yer yer şiddet olarakta vahşi bir anlatım olacaktır)
Bu durumdan rahatsızlık duyabilecek kişileri bilgilendirmek isterim🙏🏻
BU KİTAPTA YAŞANAN OLAYLAR VE KAREKTERLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. KURGU ÖZEL KURUMLARDA OLAN KURALLARI TAMAMEN YANSITMAZ. UNUTMAYIN BURADA YAZAR NE YAZARSA O YAŞANIR. ÖPÜLDÜNÜZ 👼🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Deniz Gökalp )
Kara günlerin hırçın denizi (2022)
Denizin kenarında yürümek güzel bir hismiydi cidden? Peki mutlu olduğumuz anlarda, mutluluğu nasıl anlıyorduk? Ailemiz ile birlikte mutlu oluyormuyduk? Arkadaşlarımızla peki? Yada ergenlik döneminde hayatına giren, hayatının aşkı olduğunu düşündüğün kişiylemi mutluyduk? Gerçekten! Biz ne zaman mutlu oluyorduk? Doğum günü? Okul birinciliği? Meslek hayatındaki ödüllerler mi yoksa? Yada anne ve babanın 'seninle gurur duyuyorum' konuşması yaptığında mı?
Anne ve babalar bu konuşmayı yaparlar mı öncelikle?
En baştan başlayalım. Ben Deniz. İsmimi seviyorum, ama denizi sevmiyorum. Nasıl oluyor bilmiyorum ama o suya girmeyi sevmiyorum.
Bilinmez. Korku üzüntü, sıkıntı, çaresizlik hepsini taşıyan içimdeki deniz. Dalgaları çok büyük ve hırçın olan deniz. İsmim gibiyim coşarım, dalgalanırım ve öfkelenirim. Hayata yarım devam eden bir Deniz. Daha ilk nefeslerimi çekerken başıma neler geleceğini bilmeyen bir bebek.
Annem... Onun ölümü benim yüzümden olmuş. Böyle örttüm üzerime suçluluk duygusunu yıllarca. Yirmi dört senerlik hayatımda ki bu duygu, artık alıştım sanırım.
En acısıda ne biliyormusunuz?
En acısı babam...karısını, hayatının aşkını elinden alan bir kızı vardı. Koca bir yirmi dört sene boyunca göremediği, sarılamadığı, öpemediği sevgilisi yoktu, çünkü onun ölümüne ben sebep olmuştum. Ben bugün annemin öldüğü yaştaydım. Annemin öldüğü gün yani doğum günüm.
Yanımda kimsenin olmadığı gün...
İlk doğduğumda annem yaşıyormuş. Hatta beni kucağına almış öpmüş, koklamış, bağrına basmış beni, beni sevmiş. Babam hiç sevmemişti oysaki. Tabi sevmez, ya da sevebilirdi.
Cidden baba beni neden sevmeyi denemedin? Ben çokmu kötüydüm. Özür dilerim baba. Annemi öldürmek istemezdim. Duygular düşündükçe kafamda dolanan o duygular.
Keşke diyorum! keşke! Anne sen yaşasaydın ben ölseydim. Neden anne? Neden benim yaşamamı seçtin? Hiç mutlu değilim. Böyle mutsuz bir hayat için mi yaşamamı istedin? Annemi suçlayamazdım. Onun suçu yoktu.
İlk doğduğum saatlerde annesini kaybeden bir bebek iken babasının nefretini kazanan bir kızdım. Ben böyle olsun istemezdim ki.
Yirmi dört yıl, annemsiz, babamsız yirmi dört yıl oldu. Annem cansız bir ölü iken babam yaşayan bir ölüydü.
