Bu bir askerî kurgudur.
+18 durumlar yazılacaktır ( sadece cinsellik olarak değil, yer yer şiddet olarakta vahşi bir anlatım olacaktır)
Bu durumdan rahatsızlık duyabilecek kişileri bilgilendirmek isterim🙏🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yüzbaşı Toygar Ata Bozok)
(Muğla)📍
Yaşadığımız olaylar sanki bir daha yaşamışız gibi olması tuhaftı. Kendimi ruh sağlığı bozuk biri olarak görüyordum o anlarda. Sanki bir gün önceden, o günü yaşadım ve diğer güne yine aynısını yapmaya başladım. Tuhaf. Lisede arkadaşlarım doğmadan önce hayatın, film şeridi olarak gözlerinin önünden geçtiğini derlerdi. Sanırım çoğu zaman bu fikrin doğru olduğunu düşünüyordum.
Binbaşı Songül Akçay'ın kızını almıştım, Muğla'ya benimle gelmişti. On yedi yaşında olmasına rağmen çok olgun bir genç kızdı. Annesinin cenazesinde 'ben terörist sevindirmem, ağlamam! Benim annem en güzel mertebede, şehitlik mertebesinde!' diye fısıldamıştı sürekli. Binbaşı delikanlı kız doğurmuş vesselam.
Muğla'da ki büyükbabamın yazlığındaydık. Mart ayında olmamıza rağmen buraya gelmek büyükbabamın fikriydi. 'kızcağıza deniz havası iyi geli verir, varalım Muğla'ya' diyerek bizi buraya getirmişti. Gece, Simsiyah saçları vardı. Kar gibi beyaz teni, simsiyah zeytin gözleri ile ismini tamamlıyordu. Siyah saçları, beyaz teni ile gecenin içindeki ay gibi parlıyordu. Okuluna dışardan devam ediyordu. Annesi gibi subay olabilmek için MSÜ sınavlarına hazırlanıyordu. Bu kararı küçüklüğünden bu yana düşünüyormuş. Bende yanında ona destek oluyordum. Üç ay içerisinde abla kardeş gibi olmuştuk. Soğuk kanlı biri gibi görünse de sıcak kanlı sevecen bir kızdı.
"Haftaya on sekiz yaşına giriyorum. Yeni yaşımda annemin yanına gitmek istiyorum"dedi çekingen bir şekilde.
"Tabi ki gideriz Gece. Lütfen benden birşeyler isterken çekinme"dedim ona cesaret vererek.
Gözlerimin içine baktı. Siyah gözleri dolmaya başladığında bakışlarını kaçırdı. "Annen seninle gurur duyuyordur eminim ki. Ona layık bir kızsın. Tıpkı annen gibi, asil ve her daim yüreklisin"dedim gülümseyerek. Annesine o kadar çok benziyordu ki. Bu dış görünüşle kalmıyordu. Davranışları da tıpkı annesi gibiydi.
"O hep göreve giderdi"diye mırıldandı. Bakışları yeniden bana döndü. "Pek birlikte olamasak da hep ona özenir, onun gibi olmak isterdim"dedi. Acı bir tebessüm yerleştirdi dudaklarına. "Bunu senden duymak güzeldi Deniz abla"dedi. Annesini özlüyordu. Elimden geldiğince onu eğlendirmeye çalışsamda, bir yerlerde illaki tuttuğu yası devam ettiriyordu.
