1. Bölüm

328 39 227
                                    

Helloo nasılsınız?

Kitabın okunması istediğim gibi ilerliyor. Bölümler düzenli gelecekk😍

Öncelikle sizden küçük bir ricam var. Yapa bildiğiniz kadar yorum yapar mısınız?

Ve oy vermeniz benim için çok önemli🩷

Keyifli okumalar💋

💫


Çocukluğunu yaşaya bildiğin kadar mı çocuksundur? İnsanı yaşadıkları mı büyütür?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Çocukluğunu yaşaya bildiğin kadar mı çocuksundur? İnsanı yaşadıkları mı büyütür?

Bir çocuk gülüp eğlenmesi gereken yaşta neden çocukluk yapmaktan çekinir?

Peki bir aile çocuğunu ne kadar sevmeye bilir? Bir anne, çocuğunu hiç mi umursamaz?

Benim içimdeki çocuk avaz avaz bağırıp çocukluğumu arıyordu mesela. Boyumdan büyük dertleri sırtlamıştım ben.

Ailem yokken çocuktum mesela. Onlar varsa çocuk olmayı bırak, var olmayı bile durdurasım geliyordu.

**

"Sıra sende. Sensin ebe" dedi Aras Ali.

"Ama ben olmasam? Sen olsan?" dedi dudağını öne sarkıtan Balın.

"Geçende öyle dedin Balın. Hep oyunbozanlık yapıyorsun" dedi kenardan AlpArslan.

"Ben olurum. Size ne?" dedi Balın'ın üzülmesine dayanamayan Aras Ali. En sevdiğiydi Balın onun. Kıyamazdı.

"Tamam o zaman sen ol" dedi sevinerek Balın.

"Olurum" dedi Aras Ali. "Sen saklan, en son seni bulacağım" dedi göz kırparak.

"Tamam" dedi gözlerini kırpıştırarak ve hemen koşup bulduğu ilk yere saklandı.

"Hep bunu yapıyorsun. Ne anlamı kaldı oyunun?" dedi artık bu durumdan bıkan Ömer.

"O ne kadar isterse o kadar oynayacaksınız Ömer. Gidin saklanın"

Ömer'de severdi Balın'ı. Küçük kardeşi gibiydi. Hepsi koruyup kollardı Balın'ı. Ama en çokta Aras Ali severdi.

İkisi çok daha yakındı.

İkisininde bilmediği bir şey de vardı. Aralarındaki bu bağ onları yıllar sonra da bir araya getirecekti.

💫

"Anladım. Ben Aras Ali Akal" dedi ve elini uzattı.

"Aras? Ali?"

Bir Gece AnsızınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin