Kurtuluş 🫀 ( Yeniden Yazılıyor )

10.Bölüm

(Merih'in anlatımıyla )

Kapıya yapıştırılmış notu okuduktan sonra "Siktir"diye bir küfür savurdum .Notu avucumun içine alıp buruşturdum.Öfkem geri gelmişti ama en çok Melisa'ya sinirliydim . Bana neden haber vermemişti ki ?.Hızlı bir şekilde arabaya bindim ve direksiyona yumruğumu geçirdim .Kafamı arkaya getirdim ve koltuğa da kafa attım .

Direksiyona vurmaya devam ettim .Bir yandan direksiyona vuruyor bir yandanda bağırıyordum .Telefonumu çıkardım ,nerede olduklarına baktım .Yine aynı binadaydı .Direksiyona vurmayı bıraktım ve gaza bastım .Onları bulduktan sonra bunun hesabını Melisa'ya soracaktım.Bunun Melisa'nın işi olduğunu biliyordum.

(Yazarın anlatımıyla )

Göktuğ ve Berk karanlıktan çıkmayı bekliyorlardı .Göktuğ Berk'e "Burdan çıkamayacağız kesin ölücez "dedi.Berk tam Göktuğ'a cevap vericekti ki kapı açıldı .Emre geldi diye sevinmişlerdi çünkü Emre onların dostuydu .Ama gelen Emre değildi Efe'ydi .Efe Göktuğ ve Berk'e bakıp kibirle güldü .

"Hadi yine iyisiniz ha ölmiceksiniz.Birazdan Yasmin buraya gelecek çıkabilirsiniz."dediğinde Göktuğ ile Berk önce Efe'ye sonrada birberine baktılar .Şoka girmişlerdi.İkiside ayağa kalktı ve karanlıktan çıktılar.

(Yasminin anlatımıyla )

Merih neden gitti acaba? Bana da hiç bişey anlatmıyor .Artık ona güvenemiyorum .Ya oda Efe'nin  tarafındaysa bana yalan söylüyorsa ?"Adın Yasmin mi " Melisa'nın sesi kulaklarıma gelince düşüncelerimden sıyrıldım .Yeşil gözlerine bakıp kafamı salladım .Bana gülümsedi .Bu gülümseme sadece iki saniyeydi.

Hafifçe doğruldu ,koltuğa oturduğunda bana tereddütle baktı .Sanki birşey açıklamak istiyordu ama çekiniyor gibiydi ."Bir sorun mu var?"diye sorduğumda bakışlarını çevirdi ."Sana söylicem ama beni yanlış anlamandan çok korkuyorum ".Dedi ve sustu ."Bu kişiyi tanıyormusun ".Telefonunu çıkardı ve Efe'nin resmini gösterdi .Efeyi gördüğüm an ürperdiğimi hissettim .Kafamı yavaşça salladığımda evet demek istediğimi anladı.

"Benim bahsettiğim kişi buydu .Şimdi bak bana mesaj attı ve seni istiyo .Ama korkma hemen bende gelicem sana zarar vermesine asla izin vermem sadece orda olmamız lazım ."

Gözlerimden yaşlar akmaya başladı ,ondan kurtulmuşken tekrar oraya gidemezdim."Yasmin bak lütfen" Ayağa kalktım ve çıkmaya hazırlanmıştım ki dışarıdaki kapının kırılma sesini duyduğumda olduğum yerde kalakaldım .Arkamı dondugumde Efe'nin sırıtan yüzünü gördüm .Melisa'ya dönüp "Biliyordun dimi ,bilerek yaptın bunu ."Diye bağırdım .

Melisa gözyaşlarını sildi ve ayağa kalktı. Üzerime yürüdü ama bi dakika bu kız yaralı değilmiydi ."Yaran da yalandı di mi" diye bağırdımda Melisa "Eee sende yettin artık" dedi .Efe'ye başıyla işaret yaptığında "Bunların hepsini anlatıcam Merih'e bide abim diyodun ."diye bağırdım yine bu sefer Melisa sanki yanlış bişey yapmışım gibi dondu.Efe ne dedi ama fısıldamıştı.

Kollarımı tutup belimin arkasına koydu .Ellerimi kelepçeledi ve yürü diye bağırdı .Kaçamazdım artık yakalanmıştım yine .Bu sefer Merih de yoktu .Efe ellerimi sıkıca tutuyordu .Kırılan kapı yerde olduğu için kapıya basmak zorunda kaldım.Dışarı çıktığımızda dışarda siyah lüks arabaya ilerledik .

Ağlamaya başlamıştım bile .Bu hayatta kimseye güvenemiyorum. Melisaya çok üzülmüştüm ama o naptı ? Sırtımdan bıçakladı beni .Efe kapıyı açtı ve beni arabaya fırlattı.Melisada yanıma oturdu , kapıyı kapattı.

🫀

Gözlerimi araladığımda kendimi arabada değilde bir yatakta bulmuştum .Bu yatağa nasıl gelmiştim ben.Oda boştu sadece yatak ve pencere vardı başka hiç bir şey yoktu .Ayağa kalkacağım sırada ellerimi ve ayaklarımı hareket ettiremediğimi fark ettim .Ellerime baktığımda çığlık attım .Ellerim kelepçeliydi ,ayaklarımda .Bu kelepçe nereye bağlıydı onu bilmiyordum.