DEĞİŞİM

"Mary"

Kısa saçları ve küçük yüzüyle pembe örtülü yatağında uyuyan kız herşeyden habersizdi.
Evet iste bu genç kız Mary.
Ailesiyle birlikte Los Angeles'da mutlu bir hayat sürüyor.
Maddi durumları gayet iyi ve uzun bir gökdelenin orta kısımlarında konforlu bir hayat sürüyorlar.Ama hepsi olacaklardan habersiz...
---------------
Çalan alarmı yatağından kalkmadan kapattı.Genis odasında gözlerini bir kez daha gezdirdi.Saatte baktığında tam vaktinde kalkmasına şaşırdı.Genellikle alarmı 20 yada 30 dakika ertelerdi.Haftasonu olduğu için içinde bulundukları caddede olan araba kalabalığına baktı.Mary'e kalsa,burda 1 saat bile kalmak istemiyordu.Sehirden uzakta, doğayla iç içe yaşamak ona daha cazip geliyordu.yataginin yanındaki küçük dolabın üstündeki bilgisayarını alarak kendine uzun zaman önce başladığı diziyi açtı.Annesi ve babası haftasonlari evde olmuyorlardi ve O'da evdeki işleri yapan birkaç işçiyle kalıyordu.İscilerden bir tanesini,Clara 'yı çok seviyor ,onu ablası gibi görüyordu.Clara Mary'nin odasına sık sık gelerek onunla sohbet ediyor.Caninin birşey çekip çekmediğini soruyor,istediği şeyleri alıp geliyor ve oda Mary'i küçük kız kardeşi gibi görüyordu.Aralarindaki ilişki yürek ısıtırdı.Mary henuz 18 yaşında bir genç kızdı.Son günlerde Clara'ya hoşlandığı biri olduğunu söylemişti.

"Clara,ona hislerimi nasıl söyleyebilirim.Bilirsinki insanlar hislerini kolay kolay soyleyemezler.Bana bir tavsiye vermelisin"

Clara, yüzüne küçük bir tebessüm yerleştirerek Mary'e baktı.Ona bir tavsiye versede bunu yapmayacağını biliyordu çünkü Mary gerçekten utangaç bir kızdı.Henuz ortaokuldayken birinden hoşlanmış, hoşlandığı çocuğa hislerini açıklandığında Mary 'i reddetmiş ve Mary'de okulun önünde rezil olmuştu.O günden sonra kimden hoşlandıysa ona asla açıklamadı ve hislerini sadece Clara ile paylaştı, çünkü Clara onu hep dinlerdi.

"Clara?"

Mary'nin ona seslenmesiyle düşüncelerinden sıyrılan Clara,ona bir tavsiye vermeden önce çok da ciddiye almaması gerektiğini düşündü.Sonucta o bir genç kızdı ve yaşadığı şey geçici süreliğine bir hoslantıydı.Sonunda konuşmaya başladığında,Mary onu pırıl pırıl,meraklı ve heyecanlı gözlerle izliyor ve dinliyordu.Belliki Clara'nın düşüncelerine gerçekten önem veriyordu.Onu dinlerken ki hali gerçekten çok tatlıydı.

"Bak tatlım.Bende senin yaşındayken bir cok hoşlantı yaşadım.Ama hepside kısa süreli şeylerdi.Buyudugumde ve geçmişte yaşadığım şeylere baktığımda ne kadar saçma şeyler olduğunu gördüm.Sende şuan bir genç kızsın.Tabiki seni anlıyorum.Hoslanman da çok normal ama birazcık ciddiye alıyorsun, canını sıkmana değecek şeyler değil.Sadece bir hoşlantı.Ayrica sana vereceğim tavsiyeleri uygulamayacak kadarda utangaçsın"

Mary,sanki Clara'nın söylediklerinin arkasında farklı bir neden varmış gibi onun yüzüne dikkatli dikkatli bakıyordu.Aslinda biraz ciddiye alıyor olabilirdi.Sadece biraz...

5 yıl önce...

Mary yatağında oturmuş uzun uzun düşünüyordu her zaman olduğu gibi.Aklını kurcalayan şeyin ne olduğunu bulmaya çalışıyordu.Askın aşık olmanın ne anlama geldiğini bilmeyen bir çocuktu.Belkide okulda gördüğü o çocuğa hislerini söylerse , duyguları onu serbest bırakırdı.Fakat ona 10 metre öteden bile baksa karnı kıpır kıpır oluyor kendini kotu hissediyordu.Okula gitmeden önce ilk defa özenle hazırlandı.Okula gittiğinde onu gördü.Yanindaki bir kızla konuşuyordu.Tum cesaretini toplayarak onun yanına gitti.

Omzuna hafifçe dokundu ve çocuk arkasını dönünce ona bakmaya cesaret edemeden konusmaya başladı.

"Açıkçası senden hoşlandığımı söylemek istiyorum.Clara dan öğrendiğime göre aşık olmak veya hoslanmak çok tatlı ve güzel bir şeymiş.Bende bunu duyunca sana söylemeye karar verdim.Ee,sa-sanirim seni seviyorum"

Fazla heyecanlanmisti ve nerdeyse konuşmayı bile unutacağını düşündü.Cocuk ondan bir yas büyüktü ve kumral saçlarıyla okuldaki kızların ona aşık olmaması mümkün değildi.Tabi çocuk akıllarıyla.
Çocuk Mary'e kısa bir süre baktıktan sonra soğuk bir sesle "Seni sevmiyorum velet .Kendin gibi birini bul."dedi işte bu olaydan sonra Mary için aşık olduğu kişiye açıklama yapmak tam bir kabus oldu...

Günümüz...

Bu sefer düşündüğü şeylerden gerçek hayata dönen kişi Mary oldu.Yerinde küçük çaplı bir sıçrama yaşadı.Clara ya anlam veremeyen gözlerle bir süre daha baktı ve ayağa kalktı "Aslında haklısın Clara.Utangac biriyim.Fakat ortaokuldaki gibi ergen değilim.Bu sefer ciddi bir şekilde açılacağıma söz veriyorum.Ayrıca senin verdiğin tavsiyelere uymaya çalışsam da bu hiç kolay değil.Her neyse ,karnım çok açıktı.Hadi birşeyler yiyelim."
Mary ve Clara birbirlerine tebessüm ederek birlikte ayağa kalktılar.Mutfakta lezzetli sandivicler hazırlayarak yemeye başladılar.Fakat o sırada çok farklı bir hayat yaşayan ve günün birinde Mary'nin hayatını yaşayacak olan biri vardı...Onun yaşadığı hayat Mary'nin yaşadığı hayat ile uzaktan yakından benzemiyordu,o bir katildi...