"Geri Ver Herşeyi"

13 2 2
                                    

Diana,John ve diğerleriyle konuştuktan sonra ,telefonu sıkıntılı bir nefes vererek kapattı.Mary denen liseli kızın pullarla süslenmiş mide bulandırıcı derecede simli günlüğünü eline alarak baktı.Günlüğün ilk sayfasında belirtilmiş olan tarih 3 yıl öncesini gösteriyordu.Günlüğe sadece hızlı bir şekilde göz attı.Detaylıca karıştırmak istemiyordu.Bir sayfada yazılmış olan şeylerle hafifçe tebessüm etti.
"SEVGİLİ GÜNLÜK, AŞIK OLDUM!!"
sayfada bolca ünlem işareti yer alıyordu.Julia da birkaç kez aşık olmuştu.Ne günlerdi ama...
2 yıl önce..

Julia gözlerindeki pırıltılarla birlikte Diana'nın yanına usulca oturdu.Küçük bir çocuk gibi başını hafifçe omzuna doğru eğdi.
Diana ilk başta ona bakmasada,daha sonra kaslarını hahifce çatarak ona döndü."Ne var?"
"Hani vardı ya bi kumral çocuk."
"Eee?Ne olmuş ona?"
"Aldattı "
Julia'nın yüzünde çarpık bir gülümseme oluştu.Belliki bir duygu karmaşası içindeydi.Ne yaşayacağını bilemez haldeydi.Diana sıkıntıyla bir nefes verdi ve bıkkınlıkla Julia'nın suratına odaklandı.Maalesef bir ablalık görevi yapması gerekiyordu.
"Adres?"
Julia hafifçe ayağa kalkarak telefonunu eline aldı.Parmakları bir süre telefonda gezindikten sonra,telefon ekranını Diana'ya çevirdi.
"Ezberlememi mi bekliyorsun?"
Dedi Diana küçümser bir bakış atarak.
"Mesaj atarsan sevinirim."
Diana mesaj ona gelince hızla evden çıkmıştı.
Aynı günün akşamı:Saat:19.00
Diana kendinden emin bir yüz ifadesiyle Davidin yanına oturdu ve televizyonun kumandasını alarak televizyonu açtı.Habet kanallarında hep aynı şey tekrar ediyordu.
"BUGÜN ÖĞLE SAATLERİNDE BİR LİSE ÖĞRENCİSİNİN KALDIĞI EV YAKILDI.KİM TARAFINDAN YAPILDIĞI HENÜZ BİLİNMİYOR."
Diana'nın dudakları büyük bir keyifle kıvrılmıştı.Julia televizyonda gördüğü şeylerle birlikte Diana'ya şaşkınlık dolu bakışlar attı.Daha sonra biraz panikleyerek yanına oturdu.
"Yok artık."
Diana yüzündeki sırıtmayı gizleme gereksinimi duymadan Julia'ya baktı.
"Ne yok artık.Dünyadan bir şerefsiz daha eksilmiş oldu."
"O öldü abla."
"Fazla takma.Kim yaptıysa iyi yapmış."
dedi ve göz kırparak önüne döndü.Julia ne yapması gerektiği hakkında düşünüp dururken odadaki herkes ona bakıyordu....
Günümüz...
Diana geçmiş günleri hatırladıktan sonra derin bir iç çekerek günlüğü yerine koydu.Kapının tıklatılmasıyla "Gel" demesi bir oldu.İçeri zayıf,solgun tenli,siyah saçlı ve hizmetçi önlüğü giymiş uzun boylu bir kadın girdi.Elinde bir tepsi vardı.Tepsinin üzerinde bolca kek,kiraz şurubu ve çilek vardı.
Kadın ilk başlarda tebessüm etsede daha sonra bir sıkıntı olduğunu anlamış olacak ki Diana'nın,daha doğrusu Mary görünümlü Diana'nın yanına geldi.Diana kendi kendine keşke burdakilerin ismini öğrenseydim derken kadın onun elini tutmuştu."Bir sorun mu var Mary?"
Diana ne diyeceğini bilemeyerek elini aniden kadının elinden çekti ve şüphe dolu gözlerle kadına baktı.Bu kadın gözüne çok tanıdık gelmişti.Kadın artık daha çok endiselenmis olacakki elini Diana'nın yüzüne koydu."Bir sorun varsa benimle paylaşabileceğini biliyorsun,Mary.Yoksa hoşlandığını çocuğa açıldın ve oda kabul etmediği için mi moralin bozuk.?"
Diana gülmemek için yanaklarının içini ısırırken,sakin kalmaya çalıştı."Yanlız kalmak istiyorum "dedi tekdüze bir sesle.Kadın bir süre daha Diana'nın yüzüne baktıktan sonra sıkıntıyla bir nefes vererek odadan çıktı.Diana derin bir nefes alarak ayağa kalktı ve telefonu eline alarak John'un ezbere bildiği numarasını yazdı.Bir kaç ay önce herhangi bir duruma karşı John'un numarasını ezberlemişti ve şuanda oldukça işine yarıyordu.Bir süre bekledikten sonra telefon açıldı.
"Alo, Diana?"
"John,su kıza ver telefonu."
Bir süre sessizlik olduktan sonra telefonda kendi sesini duyunca garip hissetti.
"Alo?" Dedi kız endişeli bir sesle.
"Burada çalışan kişilerin isimleri neler?"
Diana tam cümlesini bitirmiştiki acı içinde yere düştü.Ayni zamanda Mary'nin de sesi kesilmişti.Telefonun diğer ucundan John'un endişeli sesi geliyordu.Belli ki ikiside aynı anda aynı acıyı yaşıyorlardı."Geri Ver Herşeyi..."dedi Diana dudaklarından usulca çıkan fısıltıyla.
Bundan sonra ne olacağını kimse bilmiyordu...
(Bölüm müziği:Judas)
  


Bu bölümden sonra karakterleri tanıtan bir bölüm yazmayı planlıyorum.Oy verirseniz sevinirim.
GÖRÜŞMEK ÜZERE 🌚🌝

DEĞİŞİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin