Yeniden Sevmek |bxb Texting

Bölüm: 21

Selamlar

💕🌹

Keyifli okumalar

Çınar'dan
^^^^^^^^^

Gözlerimi kapatıp kocamın gelmesini beklerken "Oğluşum." Diye bağıran annemle heyecanım uçup gitmişti. Kapattığım gözlerimi açıp yattığım yerden doğruldum. "Anne? Baba?" Annemin ardıncada babam girmişti.

"Oğluşum iyi misin? Ağrın, sızın var mı?" Yanaklarımdan tuttup yüzümün her yerine sulu öpücükler kondurdu.

"Anne iyiyim. Bir şeyim yok." Öpücüklerinin arasında konuşmaya çalışmıştım. Beni kurtaması için babama baktım. Annem gibi babamında gözlerinin içi kıpkırmızıydı. Kaza geçirdiğimi duydukları için korkmuş olmalıydılar.

"Hanım yeter. Çocuğu rahat bırak. " babamın konuşmasıyla annem biraz olsun uzaklaşmıştı yani en azından öpmüyordu. Saçımı geriye doğru tarayıp."Oy! kuzum benim. Anan kurban olsun sana." Dedi.

"İyi misin oğlum?" Babamın sorusuyla ona döndüm. İyi olduğumu görmesi için gülümsedim. "İyiyim baba. Sadece kolum kırılmış." Dediğimde odanın kapısı açılmış ve içeriye beklediğim kişi girmişti. Az önce uçup giden heyecanım geri gelmişti. Kalp atışlarım bir anda hızlanmasıyla şaşırmıştım. Demir etkisi böyle bir şey işte.

İçeri girdiği gibi mavi gözleri, benim yeşillerimle buluşmuştu. Gözlerindeki endişeyi, korkuyu ve aynı zamanda rahatlamağı görmek mümkündü.

Bir tek benim değil odadakı herkes ona bakmıştı. Bu bakışların farkında olduğundan, o ölüp bittiğim mavişlerini benden kaçırmıştı. "Selam." Deyip kapıyı kapattı.

"Aleyküm Selam. " ilk önce babam demişti. Sonrada diğerleri. Bende kısık sesle "Selam." Demiştim.

Berkay'ın yanında durduğunda gözlerini üzerime çevirmişti. Önce elmacık kemiğimin üzerindeki küçük kızarıklığa, sonrada alçıda olan koluma, çatık kaşlarla, sert bakışlarla baktı.

"Kaza nasıl oldu?" Babamın sorusuyla bakışlarımı yakışıklı ve ateşli kocamdan çektim.

Olanları baştan sona kadar anlattım. Bir tek kocamla buluşmaya gittiğimi ve onu düşünmekten böyle olduğunu söylemedim.

~~~~~~~~~

Bir süre birlikte sohbet ettikden sonra Berkay'la, Can geçmiş olsun dileklerini dileyip gitmişlerdi. Doktor iyi olduğumu, eve gideceğimizi söylemişti ancak annem ne olur ne olmaz bir gecede hastahanede kalmamın iyi olacağını düşünüp ve  kalmam için doktorla konuşmuştu. Adamcağızda annemin ısrarlarına dayanamayıp kabul etmişti.

Kocamla baş-başa kalıp konuşmadığımız için kendimi biraz gergin hissediyordum. Annemle babam bizi bir türlü rahat bırakmıyordu.

Sağ tarafımda oturan babam kulağıma yaklaşıp kısık sesle konuştuğunda bakışlarımı kocamdan çekip babama odaklandım.

"Bu Demir bana anlattığın Demir mi?"

Babama bakıp başımı salladım. Aynı onun gibi kısık sesle onayladım."Evet"
Babamla aramızdakı ilişki bir baba-oğul değilde çok yakın arkadaş gibi bir ilişkimiz vardı. Kardeşim olmadığından ve evin tek çocuğu olduğumdan her şeyimi babama anlatırdım. Bazen benimle baba gibi konuşurdu bazende arkadaşım gibi. Bu hayattda en yakın ve sonsuz güvendiğim kişi babamdı.