Yeniden Sevmek |bxb Texting

Bölüm: 32 |Final

Selamlar

🩷💗💖

Keyfli okumalar

Çınar'dan
~~~~~~~~

Sinirden tırnaklarımı yiyerken salonun ortasından ileri geri hırsla yürüyordum. Can'lardan geldiğimde sakindim fakat bir süre sonra gözümün önünde canlanan görüntüyle tekrar deliye dönmüştüm.

Demir'i, bir kadınla gülerek bi' kafede oturup konuşurken görmüştüm. Can'ın babası Ersat amcam sakince oturup konuşmamı söylemişti ama ben sakin olamıyordum.

Bana askeriyede olduğunu söylemişti fakat beyefendinin kendisi yelloz kadınla gülerek bir şeyler konuşuyordu.

Eve geldiğim gibi hemen Demir'i arayıp onu askeriye değilde bi' kadınla gördüğümü ve hemen eve gelmesini söyledim. Başta bir şeyler gevelesede benim sinirli olduğumu anlayıp tamam demişti.

Şimdi deli danalar gibi dolanıp onun gelmesini bekliyordum. Düşündükçe sinirlerim tepeme çıkıyordu. Kendi kendime "Tamam sakin ol, sakin ol."deyip sakinleşmeye çalışıyordum ki kapı çalmıştı.

Hızlı adımlarla salondan çıkıp kapıyı açmaya gittim.

Kapıyı açtığımda yüzüne bakmadan tekrar salona geçtim. Arkamdan "O kadar mı sinirlisin?" Dediğini duydum. Cevap vermeyip yürümüştüm.

Geçip koltuğa oturup onun gelmesini bekledim. Salona girdiğinde bakışlarının üzerimde olduğunu hissedebiliyordum. Oturduğunda "Evet dinliyorum." Sakince demeye çalışmıştım.

"Şimdi bebeğim. Gördüklerin doğru evet Zehra hanımla buluştum. "

Sinirle ona dönüp "Demek o yellozun adı Zehra?" Dedim.

"Evet Zehra."

"Bana neden yalan söyledin? Dün yemeğe gidelim dedim, 'yok işim var erken uyumalıyım, bilmem ne yapmalıyım.' dedin. Mesaj attım neredesin diye 'Askeriyedeyim çalışıyorum.' dedin. Oysa gözümün önünde ZEHRA denilen kadınla gülüyordunuz."

"Bebeğim, güzelim sakin olur musun?"

"Olamam. Sakin falan olamıyorum. Ya bana mantıklı bir açıklama yaparsın yada bu akşam ahanda şu küçücük koltukda her yerin tutulana kadar  uyursun." Hızlı hızlı konuştuğum için nefes nefese kalmıştım.

Biraz bana yaklaşıp iç çekerek "Tamam sakin ol her şeyi anlatacağım." Dedi.

"Evet dinliyorum."

"Of! Çınar ya. Neyse şimdi senin doğum günün yaklaşıyor ya."

"Evet." Doğum günüme neredeyse 5 gün kalmıştım.

"Heh işte doğum günün de sana süpriz yapacaktım. Zehra hanımın küçük bir mekanı var. Orayı doğum gününü kutlamak için tutacaktım. Tuttumda. Onunla bu konu hakkında konuşuyorduk. Yiyecekler, pasta falan filan işte."

"Gerçekten mi?" Şaşırarak sormuştum.

"Evet gerçekten bebeğim." Dediğinde ona yaklaşıp kollarımı boynuna doladım.

"Özür dilerim. Bana yalan söyleyince aklıma başka şeyler geldi." Sakince dedim. Şimdiden yumuş yumuş olmuştum. Sanki az önce sinirden kuduran ben değildim.

Belime sıkıca sarılıp omzumdan öptü.
"Önemli değil. Bunları sen yapsaydın ben de senin gibi kıskanıp aynı tepkiyi verirdim. Seni üzdüğüm için özür dilerim."