Yeniden Sevmek |bxb Texting

Bölüm: 30

Selamlar

❤️💓💗

Keyifli okumalar

Çınar'dan
~~~~~~~~

Saçımın hafifçe okşanmasıyla ve yanağıma konulan nazik öpücekle tatlı uykumdan uyanmıştım. Gözlerimi açmaya çalıştığımda kocamın kısık sesini duydum.

"Uyu bebeğim."

Gözlerimi ovuşturup yavaşça açtım. Oda hafif aydınlıktı fakat daha güneş doğmamıştı. Yanım boştu. Arkamı döndüğümde yakışıklı kocamı asker üniformasında gördüm. Yatakdan doğrulup ayağa kalkmaya çalıştığımda biraz geri çekilmişti.

"Gidiyor musun?" Karşısında durduğumda sormuştum.

Bu sabah göreve gidecekti. Yarın akşamda geri gelmesi gerekiyordu. İnşallah sağ salim gelirdi.

Zorlu ve uzun bir tedaviden sonra Demir sağlığına kavuşmuştu. Mental olarak iyi olduğundan her şey çok güzel ilerlemişti. Yani doktorlar öyle söylemişti. Bir buçuk sene kısa bir zaman değildi ama sürekli onun yanında olduğum için nasıl gelip geçtiğini hiç anlamış değildim.

Sağlığına kavuştukdan sonra annesi de babası da mesleğini yapmamasını söylemişti. Yani en azından şimdilik. Bir süre daha yapmamasını istiyorlardı. Ancak Demir tam sağlığına kavuştuğu an askeriyeye koşa koşa gitmişti.

Üniformasını, silahını, askerlerini, komutanlarını çok özlemişti. Hatta onlara kavuşacak diye akşamı heyecandan uyuyamamış, sabahı diri açmıştı.

Belimden tutup kendine çekti. Dudağımdan öpüp geri çekilmeden konuştu. "Evet. Yarın akşam geleceğim." Konuştukça sıcak nefesi dudaklarıma değiyordu. Bu da tüylerimin diken diken olmasını sağlıyordu.

"Kendine çok dikkat et, yaralanayım falan deme. Tamam mı kocacığım?"

"Tamam bebeğim, dikkatli olacağım." Deyip tekrar dudaklarımdan öptü. Bu defa hemen geri çekilmesini istemediğimden sertçe dudaklarını emmeye başladım.

Alt dudağını ısırdığımda hırlayıp belimdeki elini biraz daha sıkılaştırdı. Belimi öyle sıkıyordu ki nefes almakta zorluk çekiyordum.

Hızla geri geçilip nefesim kesilircesine konuştum. "Nefes alamıyorum. Acaba belimi bıraksan mı aşkım?"

Dememle elini gevşetti. "Özür dilerim bebeğim. Valla bilmeden oldu." Burnumun ucuna küçük öpücük kondurdu. Ben bunun özürünüde yerim, kendisinide.

Kollarımı boynuna dolayıp dudağına çok kısa bir buse kondurdum. "Seni ben yerim ama." Dediğimde gülümseyerek "Bence sen beni yemeden gitsem iyi olur, yoksa göreve geç kalacağım." Dedi.

"Peki git bakalım. Ama görevden geldikden sonra seni yiyeceğim haberin olsun. Aslında sen de beni yiyebilirsi...."
Konuşmamı bitirmeden hızla benden ayrılmıştı.

"Gitmeliyim. Yoksa kendinle birlikte sabahın köründe beni de azdıracaksın. Geldiğimde artık kim kimi yer görürüz."

Kapıya doğru ilerlerken ben de peşinden gittim. "O günün gelmesini dört gözle bekliyorum. Çabuk gel tamam mı kocacığım?" Biraz kışkırtmak için cilveli konuşmuştum.

"Çınar! Sınırlamı zorlama." Sertçe demişti. Zaten tam istediğim de buydu.

"Ne yaptım ki?"

Ayakkabılarını giyerken bana sert bakışlarını atmıştı.