Yorucu bir günün sonunda Nisanla beraber sınıftan çıktık.İkimizde çok yorulmuştuk. Nisanın evinde Bizim eve yakın olduğu için beraber yürümeye başladık. Evimin önüne geldiğimizde ikimiz de durduk ve Nisan;
-Bana numaranı versene sabah beraber gideriz okula.
Normalde numaramı kimseye vermezdim ama nisanı sevmiştim ve şimdilik tek arkadaşım oydu.
- Tamam söylüyorum o zaman.... Sabah haberleşiriz.
Nisan da kendi telefonundan beni arayınca bende onu kaydettim ve ilk arkadaşımın numarasını almış oldum.
- tamamdır yarın görüşmek üzere.
Nisan 'ın yanından ayrıldığımda eve girdim.Evde büyük bir sessizlik vardı .
- Anneee ! Ben geldim nerdesiniz?
Ne kadar seslensemde ne annem ne de babamdan bir ses vardı. Hızlıca odama çıkıp üzerime pijamalarımı geçirdim. Çok acıkmıştım aynı zamanda çok da yorulmuştum . Yinede hasta olmamak için yemek zorundaydım.
Yatağımdan çıkıp hızlı adımlarla mutfağa girdim.Masanın üzerinde bir tabak makarna ve bir tabak salata vardı.Yemeğimi yerken masada duran telefonumun titrediğini fark ettim. Telefonumu elime aldığımda mesajın annemden geldiğini gördüm.
Babam doktor annem hemşire olduğu için aynı yerde çalışıyorlardı.
- Bugün nöbete kalıcaz kızım Geç geliriz bizi bekleme acıkırsanda mutfakta masanın üzerine yemek bıraktım onları ye .
Annem nöbete kaldığı günler her zaman yemek bırakır ve her zaman aynı mesajı gönderirdi.Ben ise onlar olmadığı zamanlar ders çalışır, film izler ve kitap okuyarak vakit geçirirdim.
Ama şimdi sevdiğim bir arkadaşım var. Bundan sonra vaktimin yarısını ona harcamam gerekecek.
__________________________________________________________________
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM DE BÖYLE OLSUN.BİR DAHA Kİ BÖLÜMDE SİZCE NE OLACAK YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI BEKLİYORUM.BİRDE OKUYANLAR YORUMLARA Kısa NOTLAR YAZARSA ÇOK SEVİNİRİM.❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTLULUĞUN ANAHTARI
Ficção Geralher kapıyı açan bir anahtar vardır.kimse bilmez ama bazı duygularında anahtarı var kimi zaman anahtarlarımızı sevdiklerimize veririz kimisi sahip çıkar korur kollar kimiside vardır ki karşısına çıkan ilk uçurumdan aşağı atar.ve kaybolur.
