Arkamı döndüğümde efeyi görmemle büyük bir şok geçirdim. Daha ikimizde şoktan çıkmamıştık.
O bana bakıyordu ben ona ama ikimizde konuşamıyorduk.
Ve sonunda ilk şoktan çıkan efe olmuştu. Konuşmaya başladığında onu dinlemeye başladım.
-Eee kusura bakma korkuttum galiba biz arkadaşlarla kahvaltıya geldik senide görünce selam veriyim dedim. Az önce seslendim ama dalgındın duymadın.
Dalgın olduğum doğruydu çünkü o çocuğa karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım. "Ah salak ırmak nasıl duymazsın çocuğu"
İç sesimde fikrini söylemeyi unutmadı tabiki.
Efeyi çok bekletmeden bende konuşmaya başladım.
- Aaa evet dalgınım bugün biraz duymamışım sen kusura bakma.
Bir an saçma sapan şeyler söylemekten korkmaya başladım.
- Sorun değil. Nisan lamı geldiniz onada selam veriyim bir ,sınıf arkadaşıyız sonuçta.
Efeyle beraber masamıza doğru yürümeye başladık. Nisan bizi fark ettiğinde bana noluyor der gibi bakıyordu. Masaya vardığımızda efeyle Nisan kısa bir süre sohbet etti.
Efe yanımızdan ayrıldığında diğer masadaki arkadaşlarının yanına oturdu. Sanki arada bir bize bakıyor gibiydi ama...
" Aynen ırmak sana bakıyor saçını düzle ."
İç sesim bana saçımı düzlemem için uyarı veririken ben gözümün ucuyla onların masasına bakıyordum.
Tam ben oraya bakarken yanımıza yabancı seslerin gelişiyle dönmek zorunda kaldım.
Bu çocukları tanımıyordum ama inşallah bir sorun çıkmazdı.
- Selam kızlar şurada oturuyorduk da güzelliğinize dayanamadık bir uğrayalım dedik. Oturabilirmiyiz .
Nisanla bir an göz göze geldik . Tabiki bunu kabul etmeyecektik çünkü pek tekin tiplere benzemiyorlardı.
- Yok bizde kalkıyorduk zaten ..
Tam nisanla masadan kalkıyorduk ki çocuklardan biri elini uzatarak,
- nereye güzelim. Biraz daha oturabiliriz bence.
Çocuk beni masaya tekrar oturttuğunda olay çıkacağı belliydi.
Anında yanımızda beliren tanıdık sesle biraz rahatlatmaya başladık.
- noluyor burada ne rahatsız ediyorsunuz lan kızları.
Efenin ani girişiyle ayaklanmaya başladık.
- asıl sana noluyor avukatımısın sen bunların.
Çocuk bunu söyler söylemez efenin kafa atmasıyla yere yığılması bir oldu. Çocuk ayağa kalkarak hızla uzaklaştı.
Efenin bu tavrı bir yandan hoşuma gitmişti. Belkide beni kıskanmıştı.
Nisanla efeye teşekkür edip ordan ayrıldık. Zor bir gün olmuştu. Eve geldiğimde odama gidip kendimi derin uykuya bıraktım.
_________________________________________________________
MERHABA ARKADAŞLAR.ARADAN ÇOK UZUN BİR ZAMAN GEÇTİ.
YENİ ATABİLDİM KUSURA BAKMAYIN.
OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.
BİR DAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE....❤️❤️❤️❤️
@ZELİHA ÇELİK TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTLULUĞUN ANAHTARI
Ficção Geralher kapıyı açan bir anahtar vardır.kimse bilmez ama bazı duygularında anahtarı var kimi zaman anahtarlarımızı sevdiklerimize veririz kimisi sahip çıkar korur kollar kimiside vardır ki karşısına çıkan ilk uçurumdan aşağı atar.ve kaybolur.
