The boy with the black Converse

15. Ferris wheel

Het is de volgende dag.

Het is avond, 11 uur  s'avonds en Michael, Bradley en ik lopen over de kermis. Ik kijk beduusd naar de grond.

Gister toen ik bij Ashton was, hadden we lang gepraat en gelachen. Helaas heeft hij nog niks verteld over zijn vriendin.

ik zucht.

Gister toen we even waren uitgepraat, was ik ontzettend moe. Mijn ogen waren ontzettend zwaar en ik viel haast om.

Toen Ashton naar de badkamer ging, wou ik opstaan maar mijn ogen vielen dicht en ik ben blijkbaar op de grond gevallen. Ik was in slaap gevallen. Letterlijk.

Ashton had me blijkbaar opgetild, in bed gelegd en is naast me komen liggen.

Vanochtend toen ik wakker werd lag er een briefje dat ik vanavond naar de kermis moest komen. Ashton was weg.

Dus ik heb Michael en Bradley hierheen getrokken.

'' waarom wil je naar de kermis, daar durf je toch nooit heen?'' had Michael tegen me gezeurd.

Ik had geknikt en zei: '' ik wil mijn angsten overwinnen, en het is ook gezellig....toch?''

Michael had me lachend aangekeken en was met mij en Bradley naar de kermis gereden.

Nu lopen we dus over de kermis.

lichtjes lichten op en ik kan het reuzenrad zien draaien.

ik hoor af en toe geweerschoten en lachende kinderen. De geur van snoep, rond rennende kinderen en het geluid van een bonuspunt die iemand maakt.

Bradley kijkt zijn ogen uit. '' waar gaan we eerst heen?!'' vraagt hij smekend. Hij stuitert en springt heen en weer.

Ik rol met mijn ogen en kijk lachend naar het reuzenrad.

Dan moet Michael lachen '' kom Brad, wij gaan naar de zweefmolen''

Bradley begint te juichen en te doen en rent als een speer richting de zweefmolen.

Ik lach '' ik ga even wat suikerspinnen halen'' Michael knikt '' tot zo!''

ik zucht even. Eigenlijk heb ik geen zin in de kermis. Ik moet steeds denken aan Ashton.

Ik doe een stap naar voren begin te lopen. Ik heb niet eens geld mee om überhaupt een suikerspin te kopen!

Als ik een hoekje omloop, word inneens mijn hand gegrepen. Ik wil gillen maar er komt geen geluid uit mijn mond. 

ik schraap snel mijn keel en roep '' laat los!!!'' 

Er trekt iemand aan mijn arm waardoor ik een draai maak.

Inneens sta ik stil en kijk ik....naar niks?

wat pakte dan net mijn hand?

ik draai me om om weg te lopen, maar precies daar staat Ashton.

Hij glimlacht. '' hey!'' 

ik grijns '' je liet me schrikken!'' ik geef hem lachend een duw en haal mijn handen door mijn haar.