The boy with the black Converse

16. The truth

ik slenter over straat. in het donker.

Een paar meter van de kermis af.

Ik ben aan het huilen.

Heel hard. 

gewoon alleen dat.

Heel erg hard huilen.

Ashton was verliefd op me! althans, dat dacht ik!

Hij heeft gewoon voor mijn neus zijn vriendin gezoend!

Die vriendin had hem een paar dagen geleden nog in elkaar gemept!

Ashton wou met mij in het reuzenrad! 

Ik voel me zo gebruikt

desnoods wachtte hij de hele avond op me, maar met dat kreng in het reuzenrad?

Ineens zie ik een bankje staan.

Ik strompel erheen terwijl de tranen blijven stromen.

inmiddels is het ook al gaan regenen.

Ik haal mijn handen door mijn haar en plof op het bankje.

Maar dat is het hem juist.

terwijl ik erop plof, schuurt mijn knie langs de rand van het bankje.

'' KOM OP NOU!!'' ik begin nog harder te huilen en trap ook uit woede tegen de prullenbak aan die er naast staat.

de prullenbak galmt er van.

Ik ga liggen op het bankje.

Ik ben er helemaal klaar mee.

Ik zet de muts op van mijn vest en ga met mijn handen over elkaar liggen.

huilend kijk ik naar de straat.

Was dit allemaal voor niks geweest?

al die lieve blikken en dingen die hij voor me deed?

Bradley helpen? er voor zorgen dat ik niet in de problemen kom?

Allemaal nep, allemaal fake

En dat allemaal voor ' zijn vriendin ' 

ppff, zeker! 

een vriendin is ook echt een vriendin als ze je in mekaar mept tot zover, dat je haast niet eens meer kan opstaan of goed kan functioneren!

kwaad haal ik mijn handen door mijn haar.

Ik hou niks meer voor hem geheim. ik vertel alles aan Michael. 

Wat heeft het nog voor nut?

Ashton heeft het dubbel en dwars verdient.

ik schud mijn hoofd. 

ik ga ook niet naar huis. ik wil niet

ik wil alleen zijn. Weg met iedereen!

Ik wil iedereen wel doodschieten. gewoon stil en vredig op dit bankje, in de regen.

Dan denk ik snel even terug aan het moment in de bibliotheek.

Al die boeken die op de grond knalde, en er een hoofd tevoorschijn kwam.

hoe hij me achteraan rende toen hij wist dat ik het zusje van Michael was.

Hoe bezorgd en teleurgesteld hij keek toen ik niet meer] te vinden was.

Er rolt alweer een traan over  mijn gezicht.

Allemaal voor niks.

waardeloos